Κορέα (SUGA BTS greek Fanfiction)

Επίλογος

Μερικές φορές δεν εξελίσσονται όλα στη ζωή όπως τα θες.

Και εκεί που όλα μοιάζουν υπέροχα, μια αναποδιά μπορεί να σου συμβεί που θα φέρει τα πάνω κάτω.

Έτσι έκανες κι εσύ στη ζωή μου κι εγώ στη δική σου. Φέραμε τα πάνω κάτω.

Γνωρίσαμε συναισθήματα πρωτόγνωρα για μας. Περάσαμε από δοκιμασίες παραμένοντας αλώβητοι.

Κι όλα αυτά επειδή είμασταν μαζί. Ο ένας βοηθούσε τον άλλο.

Ξεπεράσαμε πολλά προσωπικά μας προβλήματα έτσι και επιζήσαμε, κι ας χάθηκαν κάποια κομμάτια μας στον δρόμο.

Βρήκαμε κάποια άλλα, χαμένα από καιρό.

Τώρα όμως θα καταφέρναμε να περάσουμε την τελική πρόκληση, να ζήσουμε με τις αναμνήσεις;

Μόνοι μας;

Το φορτίο είναι βαρύ και για τους δυο μας, ο πόνος ακατάπαυστος, το κενό τεράστιο.

Όμως και πάλι, υπάρχει λόγος να χαμογελάσουμε μωρό μου.

'Και με κοίταξες έτσι που το βλέμμα σου στιγμάτισε την κάθε σου ανάμνηση'

Διαβάζω το ραβασάκι στο χέρι μου, αυτό που εσύ μου έδωσες πριν περάσω από την πύλη.

Και εδώ που βρίσκομαι τώρα, στο αεροπλάνο που αφήνει την πατρίδα σου πίσω του, η καρδιά μου ραγίζει.

Γίνεται χίλια κομμάτια.

Ειρωνία ε;

Γιατί μετά λένε ακολούθα την καρδιά σου.

Μα αν η καρδιά σου είναι χίλια κομμάτια, ποιο κομμάτι ακολουθείς;

"Μα φυσικά αυτό που οδηγεί σε εσένα."

Και αυτό είναι υπόσχεση.