Κεφάλαιο 23

2K 227 52
                                    

Δάκρυα έτρεχαν για άλλη μια φορά στα μάγουλά μου καθώς έκλεινα την πόρτα πίσω μου, κάνοντας την αχνή φωνή του που πρόφερε το όνομά μου να εξαφανιστεί τελείως.

Κατέβηκα βιαστικά τις σκάλες κάτω και έφυγα χωρίς να πω λέξη στον αδερφό του, εκείνο το αναίσθητο πλάσμα που έβλεπε μπάσκετ στην τηλεόραση. Οι γονείς τους έλειπαν από την πόλη γενικά.

Βγήκα έξω και τη μια στιγμή που με χτύπησε ο παγωμένος χειμερινός αέρας, ένιωσα καλύτερα, πήρα επιτέλους μια κανονική ανάσα.

Σκούπισα τα μάτια μου με τα μανίκια της ζακέτας μου πριν μπω στο αυτοκίνητο. Κάθισα στη θέση του συνοδηγού και δεν έστρεψα το βλέμμα μου πουθενά αλλού εκτός από τον δρόμο όλο ευθεία.

"Γλυκιά μου....είσαι καλά;" με ρώτησε σιγανά η θεία μου βλέποντάς με να παίρνω αργά βαθιές ανάσες για να αποτρέψω αλλά δάκρυα από το να χυθούν.

Κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου και έκρυψα το πρόσωπό μου με τα χέρια μου.

"Θες να το συζητήσεις;"

Κατέβασα τα χέρια μου και ξεφύσηξα.

"Απλά ξεκίνα." Της ζήτησα και εκείνη έγνεψε καταφατικά κι έβαλε μπρος το αυτοκίνητο.

"Μου ζήτησε να μείνω." Είπα ξαφνικά, δυο λεπτά μετά. Ε λοιπόν όχι, ήθελα να το συζητήσω.

"Να κοιμηθείς μαζί του;"

Παρόλο που αυτό θα μπορούσε να είχε μια  λιγότερο αθώα έννοια, η θεία μου ήταν ψύχραιμη. Σκέφτηκα πως η μαμά μου θα είχε φρικάρει.

"Να κοιμηθώ δίπλα του." Άλλαξα τις λέξεις της για να μην νομίζει το οτιδήποτε. "Και αρνήθηκα."

Η ερώτηση που μου έκανε έπειτα, ειλικρινά,...δεν την περίμενα. Περίμενα να μου έλεγε κάτι του τύπου 'Έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση.' και τα λοιπά. Ανταυτού όμως...

"Ήθελες όμως;"

Και πάλι θα προτιμούσα να με ρωτούσε αν ήθελα να γυρίσει πίσω να με αφήσει αλλά ήξερα πως αυτά ούτε στις ταινίες δεν γίνονται.

"Φυσικά και ήθελα. Δεν μου αρέσει να τον αφήνω μόνο του. Τώρα πριν φύγω με παρακαλούσε να μείνω. Με χρειαζόταν κι εγώ έφυγα." Άρχισα να κλαίω. "Ν-νιώθω τύψεις που τον α-άφησα ξανά...νομίζω τ-τον απογοητεύω."

Δεν μου άρεζε να κλαίω, παρόλο που ο Suga άξιζε κάθε μου δάκρυ. Με έκανε να νιώθω αδύναμη όμως, ακόμα κι αν ήξερα πως στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έφταιγα εγώ. Ήμουν κουρασμένη,ήταν αργά, είχε γίνει ότι είχε γίνει και γενικά ήμουν χάλια.

Κορέα (SUGA BTS greek Fanfiction)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα