Κορέα (SUGA BTS greek Fanfiction)

Κεφάλαιο 53

Το επόμενο θα αργήσει να μπει, καλή Παρασκευή λογικά. Έτσι για να σας αφήσω με την αγωνία ;)

SUGA's Pov

"Που πάμε, σοβαρά τώρα." Με ρωτάει η Κίρα.

Είμαστε μέσα στο αμάξι μου και οδηγάμε προς μια μυστική για εκείνη τοποθεσία. Δε γνωρίζει που πάμε και καθώς είναι έκπληξη δεν έχω καμία πρόθεση να της πω.

"Κάνε υπομονή και θα το διαπιστώσεις σύντομα." Είναι η απάντησή μου η οποία δεν αποδεικνύεται ικανοποιητική για εκείνη. Ωστόσο ησυχάζει και δε με ξαναρωτάει.

Η απόσταση όμως είναι αρκετή και δεν έχω διάθεση να είμαστε μες την σιωπή σε όλη τη διαδρομή οπότε και κάτω προσπάθειες να ξεκινήσω κουβέντα.

"Πώς σου φάνηκαν οι γονείς μου;" την ρωτάω.

Τα πράγματα στο δείπνο είχαν εξελιχθεί καλά και ξέρω πως οι γονείς μου συμπάθησαν την Κίρα. Όμως τι πίστευε κι εκείνη για αυτούς;

Στην αρχή,θυμάμαι πως ήταν αρκετά αρνητική απέναντι στη στάση του γονιών μου ,όπως ήμουν και εγώ άλλωστε. Τον τελευταίο καιρό όμως ,μετά το ατύχημα, όλα είχαν καλυτερέψει και οι σχέσεις μου μεταξύ της μητέρας και του πατέρα μου είναι πια πολύ καλύτερες.

Τους έχω συγχωρέσει όμως δεν ξέρω αν και η Κίρα έκανε το ίδιο.

"Καλοί ήταν. Συμπαθητικοί." Λέει ενώ γέρνει το κεφάλι της στο κλειστό παράθυρο.

Κάτι σκέφτεται και το καταλαβαίνω. Είμαι σίγουρος πως έχει να κάνει με το θέμα της συζήτησης, οπότε και την ρωτάω.

"Τι σκέφτεσαι;"

Πέρνει μια βαθιά ανάσα καθώς επανέρχεται σε μια κανονική θέση πάνω στο κάθισμα του συνοδηγού, ακουμπώντας πίσω την πλάτη της.

Ωστόσο αποφεύγει να με κοιτάξει.

"Ναι...σχεδόν σε εκπλήσσει το γεγονός πως σου φέρονταν έτσι όσων αφορά τα όνειρά σου. Δηλαδή στην πραγματικότητα είναι τόσο ευγενικοί και καλοπροαίρετοι που λες πως είναι αδύνατον να είναι...αρνητικοί." Μασάει τα λόγια της.

Εγώ γνέφω καθώς αυτό είναι μια αλήθεια που δεν είχα ποτέ μου σκεφτεί.

Και όση ώρα επεξεργάζομαι αυτή της την γνώμη, αυτή την οπτική γωνία της ζωής μου, εκείνη χάνεται για άλλη μια φορά στις σκέψεις της, με αποτέλεσμα το αμάξι να βυθίζεται σε απόλυτη σιωπή.