Κεφάλαιο 25

1.5K 207 25
                                    

"Αν χρειαζόμουν κάποιον να με γλείφει, θα έπερνα σκύλο, Κίρα." Σχολίασε.

Τι μαλάκας.

Θεέ μου δηλαδή, είναι τρόπος να μιλάει έτσι σε εμένα; Την κοπέλα του;

Μάλλον έχει παρεξηγήσει λίγο τον ρόλο μου, μου φαίνεται. Τι νομίζει, πως θα εξακολουθώ να είμαι εκεί κάθε φορά που θα σπάει το κεφάλι του να βρει μια διαφυγή μακριά από τους μπελάδες και τα προβλήματά του, αν μου φέρεται έτσι;

'Φυσικά και θα είσαι Κίρα, τον έχεις ερωτευτεί. Θα έκανες τα πάντα για αυτόνα.'  Μου υπενθύμισε μια φωνή στο πίσω μέρος του μυαλού μου.

Αν όμως ήταν όντως έρωτας, δε θα του θύμωνα τώρα. Έτσι; Θα αγνοούσα το σχόλιό του και θα έτρεχα από πίσω του.

Σαν το σκυλί που θα έπερνε!!!

'Γαμώτο Κίρα, συγκεντρώσου!'  Αυτή τη φορά ήμουν εγώ που φώναζα στον εαυτό μου.

Σκεφτόμουν όλα αυτά και έτσι δε πρόσεξα την συζήτηση των αγοριών. Όταν σήκωσα το κεφάλι ψηλά ξανά, είδα πως είχα μείνει μόνη μου μαζί του. Δεν είμασταν πια στον Υπόγειο αλλά σε έναν δρόμο με μαγαζιά και αρκετό κόσμο.

"Που είναι οι άλλοι;" ρωτάω. Δεν έχω καμιά όρεξη να μείνω μαζί του.

"Έφυγαν." Απαντάει ξέρα χωρίς καν να με κοιτάξει.

Με τα χέρια στις τσέπες, στέκονταν και χάζευε τον δρόμο και τα αυτοκίνητα που περνούσαν.

"Γιατί; Εγώ ήθελα να πάω μαζί τους!" Διαμαρτυρήθηκα.

"Πήγανε στο κέντρο, έχουν δουλειές."

"Ωραία, πάω να τους βρω." Πάω να τον προσπεράσω αλλά εκείνος με πιάνει γερά από τον καρπό μου και με τραβάει.

"Δε το νομίζω!" Λέει ειρωνικά.

Προσπαθώ να τραβηχτώ μακριά του αλλά δε με αφήνει.Το κράτημά του πάνω μου γίνεται πιο δυνατό κάθε φορά που δοκιμάζω να το απομακρύνω.

"Yoongi, άσε με! Με πονάς!" Φωνάζω, με αποτέλεσμα να με αφήσει μεν αλλά και να γυρίσουν μερικά κεφάλια προς το μέρος μας.

"Θεέ μου, μπορείς να κάνεις λίγη ησυχία πια?!?" Είναι φανερά εκνευρισμένος.

Κορέα (SUGA BTS greek Fanfiction)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα