Κορέα (SUGA BTS greek Fanfiction)

Κεφάλαιο 33

Kira's Pov

Όλη μέρα χθες δεν είχα και πολλά πάρε-δώσε με τον αδερφό μου. Εκτός από όταν ήρθε, τον είδα άλλες δυο φορές, μία που συναντηθήκαμε στην κουζίνα όταν πήγαμε να φτιάξουμε κάτι να φάμε και μια στις σκάλες, όταν αυτός ανέβαινε κι εγώ κατέβαινα.

Η Άντζι είχε την φαεινή ιδέα να μαγειρέψει φαγητό και να κάτσουμε να δειπνήσουμε όλοι μαζί.

Εγώ την παρακάλεσα να μην το κάνει, εκείνη όμως υποσχέθηκε πως θα το κάναμε μια από αυτές τις μέρες πόση θυσία.

Τη μισή μέρα ήταν αυτός κλεισμένος στον ξενώνα και την άλλη μισή εγώ στο δωμάτιό μου. Ήταν σαν να είχαμε σειρά για το ποιος και πότε θα μπορεί να κυκλοφορεί στο σπίτι.

Και ειλικρινά, αυτές οι δύο φορές που τον συνάντησα την πρώτη μέρα ήταν ότι πιο άβολο έχω ζήσει ποτέ μου, με την καρδιά μου να χτυπάει γοργά κάτω από τον κίνδυνο των ματιών του, που σε διαπερνούσαν τόσο που μπορούσαν να δουν την ψυχή σου.

Έτσι είμασταν τις πρώτες δύο μέρες.

Την τρίτη όμως συνέβει κάτι το αναπάντεχο.

Ήμουν στο δωμάτιό μου, μόλις είχα φάει πρωινό και είχα ντυθεί. Φόρεσα μια από τις τζιν φούστες μου με μία μαύρη φούτερ.

Είχα ξεχάσει την πόρτα ανοιχτή κι εκείνος βρισκόταν εκεί, να με βλέπει καθώς έστρωνα το κρεβάτι μου.

Όταν τον αντίκρισα, πήδηξα ξαφνιασμένη. Έμεινα εκεί να τον κοιτάζω με απορία, ενώ εκείνος με εξέταζε ψυχρά.

Μπήκε μέσα στο δωμάτιο χωρίς να κλείσει την πόρτα πίσω του. Είμασταν μόνοι μας στο σπίτι;

"Που είναι η Άντζι;" ρώτησα.

Ένιωθα ήδη τους παλμούς της καρδιάς μου να ανεβαίνουν.

"Λείπει." Περπατούσε αργά προς το μέρος μου. "Πήγε για ψώνια."

Εγώ πήγαινα τόσα βήματα πίσω όσα εκείνος μπροστά, με αποτέλεσμα να κοπανήσω στον τοίχο πίσω μου.

Ένιωθα σαν μια μικρή γαζέλα σαν εκείνες στα ντοκιμαντέρ που έβαζε να δει όταν ήταν μικρός. Εκείνος ήταν το λιοντάρι κι εγώ το θήραμά του.

Πως μπόρεσε η Άντζι να με αφήσει στο σπίτι μόνη μου μαζί του;

"Κοίταξε να δεις!" Με κοίταξε εξεταστικά, από πάνω μέχρι κάτω. "Το κοριτσάκι του μπαμπά έγινε όντως κοριτσάκι! Φούστα βλέπω; Και τι φοράς εκεί; Μάσκαρα; Και μακρύ μαλλί!"