Κορέα (SUGA BTS greek Fanfiction)

Κεφάλαιο 27

Την είδατε την φωτογραφία; Αχ γιατί μου το κάνει αυτό γιατιιιιι 😍😭😍😭😍 του πάνε τόσο τα γυαλιάααα

Η θέση δίπλα μου στο αστικό λεωφορείο ήταν κενή και πολύ το χάρηκα αυτό καθώς δεν είχα όρεξη για πολύ επικοινωνία με κόσμο.

Είχα πάει μέχρι την πιο κοντινή βιβλιοθήκη να αναζητήσω το βιβλίο του 'Demian' αφού στο σπίτι, όσο κι αν έψαξα, δε το βρήκα.

Όμως, εφόσον δεν φημίζομαι και για την καλή μου τύχη, το βιβλίο δεν υπήρχε σε εκείνη τη βιβλιοθήκη ούτε στο βιβλιοπωλείο που βρισκόταν δυο τετράγωνα πιο κάτω.

Έτσι κατέληξα κοντά στο κέντρο της Σεούλ, ψάχνωντας απεγνωσμένα ένα βιβλιοπωλείο που να το διαθέτει και ευτυχώς το βρήκα.

Τώρα το ακουμπούσα πάνω στο μπούτια μου και χάιδευα το σκληρό εξώφυλλό του.

'Επιτέλους σε απέκτησα!'

Δε μπορούσα να το πιστέψω πως ξόδεψα όλο μου το απόγευμα κυνηγώντας ένα βιβλίο! Την κούραση που με κατέβαλε δεν μπορούσα να την περιγράψω, το μόνο που ήθελα ήταν να φτάσω σπίτι μου και να ξαπλώσω στο κρεβάτι μου. Να διαβάσω το 'Demian'.

Όπως όμως ανέφερα και πιο πάνω, δεν είμαι γνωστή για την καλοτυχία μου. Αυτό αποδείχτηκε άλλη μια φορά όταν το λεωφορείο έκανε στάση.

Ανέβηκε ένα σχετικά ψηλό αγόρι με τόσο ξανθά μαλλιά που φάνταζαν άσπρα. Παρόλο που φορούσε χοντρό μπουφάν, φαινόταν αρκετά μυώδης.

Φορούσε ένα μαύρο καπέλο και δεν ήταν στραμμένος προς την μεριά μου, οπότε και μπορούσα να δω μόνο το προφίλ του. Κάτι μου θύμιζε, όμως μου έδινε ένα άσχημο συναίσθημα.

'Αχ ας γυρίσει λίγο να τον δω ποιος είναι.'

Και σαν η ευχή μου να έγινε πραγματικότητα, γύρισε ξαφνικά το κεφάλι του προς τα εμένα και ίσα που πρόλαβα να κατεβάσω το δικό μου.

Άφησα τα μαλλιά μου να πέσουν στο πρόσωπό μου ελπίζοντας αυτό να με καλύψει και παρακαλώντας να μην με δει.

Δεν τόλμησα να κοιτάξω ξανά για να δω αν με πρόσεξε. Μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου όμως ένιωσα το σώμα του να βυθίζεται στο κάθισμα δίπλα του.

"Ώπα! Ποια έχουμε εδώ; Γειά σου Κίρα." Χαμογέλασε πονηρά ο Jackson καθώς μου έκανε τα μαλλιά πίσω.