Κορέα (SUGA BTS greek Fanfiction)

Κεφάλαιο 13

Το απόγευμα που με γύρισε πίσω ο Suga, το ομολογώ, δεν είχα καθόλου όρεξη να κάτσω στο τραπέζι μαζί με τους καλεσμένους μας.

Αναγκάστηκα όμως κι έτσι πέρασα δύο ώρες με μια κοπέλα στην ηλικία μου που πήγαινε στο ίδιο σχολείο με εμένα, την Kim Jennie. Ήταν καλό κορίτσι και μιλήσαμε αρκετά. Πρέπει όμως να είχε καταλάβει πως δεν είχα διάθεση.

"Προβλήματα με αγόρι;" με είχε ρωτήσει.

Εγώ αναστέναξα, σκαλίζοντας το φαγητό στο πιάτο μου, μην βρίσκοντας την όρεξη να βάλω μπουκιά στο στόμα μου.

"Πες το κι έτσι."

Όταν έφυγαν έτρεξα τις σκάλες πάνω στο δωμάτιό μου, βρόντηξα την πόρτα πίσω μου,έβγαλα τη καλή φούστα που φορούσα και έπεσα πάνω στο κρεβάτι μου με την μπλούζα και τα εσώρουχα. Άνοιξα και τα παράθυρα και ο κρύος αέρας πάγωσε το δωμάτιο μου.

"Κίρα, κλείσε το παράθυρό σου, θα πάθεις καμιά πνευμονία!" Μου φώναξε η θεία μου.

Μαζί με τα παράθυρα έκλεισα και τα αυτιά μου, σαν να πάτησα έναν διακόπτη μέσα μου. Δεν άκουγα τίποτε άλλο παρά μόνο τις σκέψεις μου.

Τι νιώθω για τον Suga; Μου αρέσει, αυτό ναι. Αλλά υποτίθεται πως είμαστε μόνο φίλοι, έτσι δεν είναι; Όμως κάτι πρέπει να νιώθει κι αυτός, δε γίνεται. Αλλιώς γιατί να με φλερτάρει έτσι; Γιατί να με αγκαλιάζει όταν περπατάμε; Γιατί να μπλέξει για χάρη μου;

Είχα φέρει το γλυκό του πρόσωπο που τόσο πολυ χαίρομαι να βλέπω στο μυαλό μου. Έπειτα θυμήθηκα τα χέρια του, γδαρμένα και ματωμένα. Πρέπει να τον πονούσαν, αχ πόσο με ράγιζε την καρδιά η σκέψη πως υποφέρει!

Πήρα μια βαθιά ανάσα. 'Παραδέξου το Κίρα' είπα στον εαυτό μου.

Δεν άντεχα μακριά του. Ακόμα και τώρα, που δεν είχαν περάσει πάνω από τρεις ώρες από την τελευταία φορά που τον είδα, μου έλειπε. Δεν είχα βγει με τα παιδιά εδώ και λίγο καιρό αλλά παρόλα αυτά ήθελα να τον πάρω τηλέφωνο, μόνο αυτόν,και να βγούμε μόνο οι δυό μας.

Νοιαζόμουν για εκείνον και ένιωθα μια τεράστια έλξη. Όταν με άγγιζε, νόμιζα θα σταματούσε η καρδιά μου να χτυπά από ευτυχία και οταν τον έβλεπα γινόταν το αντίθετο, ένιωθα λες και θα πεταγόταν από το στήθος μου.

"Νομίζω...."ξεκίνησα.

Δε ξέρω γιατί μου ήταν τόσο δύσκολο να το πω. Ίσως γιατί ήταν η πρώτη μου φορά. Ίσως γιατί κανένας άλλος δεν με είχε κάνει ποτέ να νιώσω έτσι όπως με έκανε ο Suga. Ίσως γιατί κανένας άλλος δεν ασχολήθηκε ποτέ μαζί μου όσο ασχολήθηκε εκείνος.