(Από πάνω το trailer της ιστορίας)
Κοιτάζω ψηλά, στ' αστέρια
πως φαίνονται οι στιγμές από μακριά
μαζί σου πέρασα τα καλοκαίρια
μα οι χειμώνες με βρήκαν ξαφνικά.
Εκεί, που κάποτε σου είπα
με χίλιους δύο τρόπους σ' αγαπώ
εκεί ήταν που σταμάτησα σελίδα
και που έζησα για να μου πεις 'κι εγώ'.
Πάρε το τσιγάρο που κρατώ
νιώσε την ανάγκη τη δική μου
σβήσε όλες τις μνήμες στο καπνό
να ξεχάσω, τη παλιά ζωή μου.
Πάρε το ποτήρι που κρατώ
σπασ' το, όπως τη ψυχή μου
κι ως το χάραμα, εγώ θα πιώ
στην αγάπη, στη καταστροφή μου.
Με παρέα το φεγγάρι
θα θυμάμαι εκείνο τον καιρό
που το άρωμα στο μαξιλάρι
μου έφτανε για να σ' ονειρευτώ.
Κοιτάζω ψηλά, στ' αστέρια
πως φαίνονται οι στιγμές από μακριά
μαζί σου πέρασα τα καλοκαίρια
μα οι χειμώνες με βρήκαν ξαφνικά.
Επιστρέψαμε! Τι μου κάνετε; Όλα καλά; Μακάρι! Χρόνια πολλά σε όλους παιδιά, εύχομαι ο καινούριος χρόνος να μας φέρει μόνο χαρές και υγεία, το χρειαζόμαστε εξάλλου!
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Απώλεια {TYS17}
General FictionΛεμεσός, Μάρτιος 2012 Κάποιος τη βρήκε στο λιμάνι. Ήταν πεσμένη και διπλωμένη στα δύο, ενώ το αίμα κυλούσε από τα πόδια της. Ένα κοριτσάκι, μόνο δεκατεσσάρων χρονών. Εκείνη τη μέρα η απώλεια άρχισε να παίζει το δικό της παιχνίδι κι η Ερωφίλη βυθίστη...
