Κεφάλαιο 40

194 44 1
                                    

Ένα βαν εμφανίστηκε ακριβώς πίσω από το μαύρο αυτοκίνητο. Ο μεγαλόσωμος άντρας βγήκε γρήγορα έξω.

-Βάλτε τον μέσα, στο αυτοκίνητο! Άντε ρε μαλάκες, συντομεύετε, δεν μας φτάνει ο χρόνος!, φώναξε ο πρώτος άντρας, αυτός που είχε παγιδέψει τον Παύλο.

Έλληνας στην καταγωγή, ετών τριάντα τρία. Στη πιάτσα τον ήξεραν με το όνομα 'Δίας', ένας τύπος σκληρός, χωρίς ηθικές αναστολές. Κατά καιρούς ακούγονταν διάφορα για αυτόν, περίεργες φήμες, όπως ότι εκείνος ευθυνόταν για άλλες έξι ληστείες στη Λευκωσία και τη Λεμεσό ή ακόμα χειρότερα συνέδεαν το όνομα του με τη δολοφονία γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία στη Πάφο. Κανείς δεν ήξερε όμως τι από όλα αυτά ισχύει.

Ο άντρας που οδηγούσε το βαν, ψέλισε κάτι στα Βουλγαρικά και μαζί μ' έναν ξανθό τύπο που τόση ώρα βρισκόταν στο αυτοκίνητο, μετέφεραν με κόπο το σώμα του Παύλου στο βαν. Αφού τελείωσαν τη δουλειά τους, μπήκαν στον κήπο. 

Ξαφνικά ακούστηκε από τη πίσω πλευρά ένα άγριο γάβγισμα, που θα προκαλούσε ανατριχίλα στον οποιονδήποτε, όχι όμως και στους τρεις άντρες.Ήξεραν πως στον κήπο υπήρχαν τρία ροντ βαιλερ και φυσικά πως ήταν δεμένα. Δεν είχαν τίποτα να φοβηθούν...

Επόμενος στόχο: το παράθυρο. Ο ξανθός τύπος, με το όνομα Βίκτωρ προχώρησε μπροστά, σαν έμπειρος διαρρήκτης, με τη θήκη διαρρηκτικών εργαλείων παραμάσχαλα. Έβγαλε ένα σκαρπέλο, δύο κατσαβίδια και λοστό, καθώς το παράθυρο ήταν πολύ καλά ασφαλισμένο και είχε καταλάβει πως θα χρειαζόταν έξτρα προσπάθεια για να το ανοίξει.

-Άντε ηλίθιε, κάνε πιο γρήγορα θα μας πάρουν χαμπάρι! Βιάσου!, φώναξε ο "Δίας", ενώ ο μελαχρινός άντρας δίπλα του, κρατούσε έναν φακό. 

-Προσπαθώ, όμως είναι δύσκολο. Δεν ανοίγει το γαμημένο!, ο θόρυβος ήταν πολύ δυνατός και λίγο ακόμα ήθελε για να ξεσηκώσουν τη γειτονιά.

Μια τελευταία προσπάθεια... και το παράθυρο άνοιξε! Δεν ήταν πολύ μεγάλο, χρειάστηκε να μπει πρώτος ο Βίκτωρ που ήταν σχετικά κοντός σε σύγκριση με τους άλλους δύο. 

Η πόρτα του σπιτιού ήταν κλειδωμένη, οπότε άρχισε ν' ανοίγει ένα ένα τα ντουλάπια της βιβλιοθήκης που βρισκόταν μπροστά του, μήπως και βρει τα κλειδιά. Τίποτα. Που τα είχανε κρύψει επιτέλους;

Σίγουρα η οικογένεια είχε λάβει πολύ καλά τα μέτρα της, σε περίπτωση διάρρηξης. Πήγε προς τη κουζίνα και το βλέμμα του καρφώθηκε στη πίσω πόρτα. Bingo! 

Απώλεια {TYS17}Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα