Κεφάλαιο 15

264 65 25
  • Αφιερωμένο στον/ην eirini_mp
                                    

-Ε... συμβαίνει κάτι; και οι δυο πετάχτηκαν τρομαγμένες προς το μέρος που ακούστηκε η φωνή.

-Τι να συμβαίνει Αλέξανδρε; Τίποτα., απάντησε η Λήδα.

-Νόμιζα πως..

-Να μη νομίζεις! Πάμε μέσα τώρα, θέλω να δω το παιδί.

Εκείνη μπήκε στο νοσοκομειακό δωμάτιο. Ο Αλέξανδρος, την ακολούθησε και οι δυο στάθηκαν πάνω από το κρεβάτι της Ερωφίλης, που ήταν έτοιμη να αποκοιμηθεί.

-Μικρή, εγώ θα είμαι πάντα εδώ. Είσαι όλη μου η ζωή, να ξέρεις..., η Λήδα άκουσε τη φωνή του που ήταν τόσο σιγανή, σαν να ψυθίριζε.

Ύστερα ο Αλέξανδρος γύρισε το κεφάλι του προς το μέρος της. Μόνο που όταν την κοίταξε, το βλέμμα δεν ήταν το ίδιο ψυχρό όπως πριν. Κάτι είχε αλλάξει και η Λήδα το κατάλαβε αυτό.

Τόσες μέρες στο νοσοκομείο και ο πάγος μεταξύ τους, άρχιζε σιγά σιγά να λιώνει. Οι στιγμές που πέρασαν, με τον βιασμό της Ερωφίλης, μπορούσαν να τους φέρουν ξανά κοντά, όπως τότε, πριν από εκείνο το φριχτό ατύχημα που της στέρησε όσα είχε ονειρευτεί.

Μόνο λίγο χρόνο χρειαζόταν. Ο Αλέξανδρος, ήδη είχε αρχίσει να μαλακώνει.

-Πως είναι το παιδί;, τον ρώτησε.

-Όχι, καλά. Όταν ξυπνάει βγάζει κάτι περίεργους ήχους, τώρα της έχουν κάνει ηρεμιστική.

-Γιατί δεν με πήρες τηλέφωνο, Αλέξανδρε;

-Ήσουνα στο σπίτι, τόσες ώρες άυπνη, αδύναμη. Προτίμησα να σε αφήσω να ξεκουραστείς, έτσι κι αλλιώς δεν έγινε κάτι σοβαρό. Η κατάσταση παραμένει η ίδια.

-Αυτό λέγεται ανευθυνότητα! Δεν μ' ενδιαφέρει η άποψη σου, έπρεπε να ειδοποιήσεις αμέσως. Μήπως σου μίλησε καθόλου;

-Θα αστειεύεσαι βέβαια. Πότε μίλησε για να μιλήσει τώρα;

-Καλά, καλά μη παίρνεις αυτό το ύφος. Σταμάτα.

Η Λήδα πλησίασε το κρεβάτι του νοσοκομείου και έσφιξε το χέρι της Ερωφίλης, για να της δώσει δύναμη. Για να πάρει και η ίδια δύναμη. Πίσω της ακούστηκε ο δυνατός ήχος της πόρτας. Ο Αλέξανδρος είχε φύγει, απογοητευμένος. Την ίδια ώρα, που έβγαινε η Ρεβέκκα τον πλησίασε με γρήγορα βήματα και του έδωσε μια εφημερίδα.

-Κοίτα το πρωτοσέλιδο!, μπροστά μπροστά μια φωτογραφία του με τη Λήδα, από χθες πρέπει να ήταν. Με το μυαλό του έφερε ξανά τη σκηνή όπου τσακώνονταν στη μέση του διαδρόμου, ενώ λίγο αργότερα η κόρη τους λιποθύμησε. Πάνω-πάνω η λεζάντα ερχόταν για να συμπληρώσει εκείνη τη φαρσοκωμωδία. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΛΗΔΑ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ: ΓΝΩΣΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΧΩΡΙΣΜΟΥ.

Απώλεια {TYS17}Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα