Απώλεια {TYS17}

Κεφάλαιο 57

Δεν του είπε τίποτα. Γύρισε το βλέμμα αλλού, προς την ανοιχτή μπαλκονόπορτα, για να μη δει τα δάκρυα της. Ο Αλέξανδρος όμως κοιτούσε το πάτωμα.

-Είσαι σίγουρος; Μπορώ να σου δώσω όσο χρόνο θες, για να το ξανασκεφτείς-

-Όχι. Την έχω πάρει την απόφαση μου και επιτέλους βρήκα την δύναμη να σου την ανακοινώσω. Θέλω να βγάλουμε συναινετικό, αν δεν σε πειράζει.

-Έτσι τα κανόνισες με την γκόμενα;

-Λήδα, σταμάτα επιτέλους! Τι λόγια είναι αυτά;

-Γιατί, δεν έχεις γκόμενα; Ποια είναι, την ξέρω;

-Πες οτι έχω. Θα προτιμούσες να στο κρατούσα κρυφό και να συνεχίζαμε μαζί κανονικά; Θα προτιμούσες να σε κοροιδεύω;

-Άρα έχεις! Όπως θες Αλέξανδρε, μόνο που θα πρέπει να πας να το πεις αυτό και στο παιδί σου, γιατί δεν θα βγάλω εγώ το φίδι από την τρύπα, με κατάλαβες;

-Εντάξει, ασ' το σε μένα, ξέρω τι να κάνω. Το θέμα είναι αν συμφωνείς, να βγει συναινετικό. Συμφωνείς;

-Μήπως μπορώ να κάνω κι αλλιώς...

-Ωραία λοιπόν, χαίρομαι που συμφωνήσαμε.

Ο Αλέξανδρος σηκώθηκε και πλησίασε την πόρτα, χωρίς καν να την κοιτάξει.

-Πας...

-Παω, στο γραφείο μου. Αν με θέλεις κάτι, θα είμαι εκεί.

Άφησε την Λήδα πίσω του, στα πρόθυρα υστερίας και προχώρησε στο διάδρομο, όπου συνάντησε τη Μίνα.

-Τι έγινε; Μέχρι έξω ακουγόσασταν.

-Πάμε στο γραφείο μου και θα σου πω. 

Κατέβηκαν και οι δυο τις σκάλες σιωπηλοί, ενόσω η Ερωφίλη μιλούσε στην κουζίνα με την Έρση.

Οι πόρτες του γραφείου έκλεισαν, για να μην τους ενοχλήσει κανείς. Εκείνη προτίμησε να σταθεί όρθια μπροστά του.

-Έγινε κάτι σοβαρό; Τσακωθήκατε;

-Μπορείς να το πεις κι έτσι. Το σημαντικό όμως είναι ότι καταλήξαμε σε μια απόφαση.

-Τι απόφαση;

-Θέλουμε να χωρίσουμε.

Η Μίνα έδειξε να προβληματίζεται.

-Και το παιδί; Τι θα κάνετε, πως θα της το πείτε;

-Αυτό θα το αναλάβω εγώ, ξέρω πως να το κάνω. Το θέμα είναι ότι σύντομα θα φύγω από το σπίτι κι όπως ορίζει ο νόμος η μικρή μας θα μείνει με την Λήδα. Φυσικά θα έρχεται συχνά και σε μένα. Το διαζύγιο θα βγει γρήγορα, εφόσον είναι συναινετικό.