Dangerous Level

Book II - chap 5 - i can't forgive myself

MS:

Enjoy chap 5!

_______________________________

He said something... it's almost a whisper.

But i thought he said...forever.

Baka nabibingi lang siguro ako?

"A weakling like you? are you making fun of me?" he said with those arrogant tone.

Haaayyysss. Hala sya, nagpapakita nanaman ng kayabangan nya.

"Kung gusto mo lang naman. Hindi naman kita pinipilit. Pag wala ka lang makausap or sabi mo nga nabobored ka, pwede naman tayong magkwentuhan"

at dun na sya bumulwak ng tawa. Nababaliw na ata tong lalaki na to? sayang gwapo pa naman. May tama lang sa utak. Halos maluha luha na sya sa sobrang tawa nya.

Pero.... kahit papano, natutuwa din ako at muka namang masaya talaga sya sa pagtawa nya. Yun nga lang, hindi ko maintindihan kung bakit nya ko pinagtatawanan.

"Anong bang-"

"Kwentuhan? oh hell, pinapasakit mo yung tyan ko sa katatawa sa mga sinasabi mo"

"Bakit ba kasi?"

"Me? The God of Demon, almighty and powerful. with a beautiful woman.... and all i did is chitchat with her" he said in a singsong voice

"What's wrong with that?"

"Haven't you heard the word fuck?" then he smirk.

"W-well... o-ofcourse i did!" medyo na palakas ata yung sabi ko. parang gusto ko ng lumubog sa kinauupuan ko.

"hmmm... i like your blushing face.... i hope you blush even more the moment i fuck you"

at dun na ko nabulunan sa kasusubo ko pa lang na karne.

"(cough)...(cough)...(cough)...(drink water).... (silence)"

B-bakit ba sya nagsasalita nag ganun?! grabe.... ang bilis ng kabog ng dibdib ko. Di ko alam kung anong dapat kong sabihin o gawin... when i was growing up, i was always being protected. I mean... nag home school lang ako. Mostly ng kasama ko ay mga babae lang. Hindi ako masyadong pinapasalamuha sa mga kalalakihan kahit sa pack namin.

Hindi ako pwedeng lumabas ng bahay ng walang kasamang family member, kaibigan or pack member na babae pa din. Kaya.... h-hindi ko alam kung anong gagawin ko. ako ang nahihiya sa mga lumalabas sa bibig nya!

Pabulain ko kaya bibig nito para luminis linis naman, ay wag.... sayang naman yung mga labi nya. Muka pa namang... masarap. what?!!!!!! ano ba tong pinag iisip ko! erase erase.....

"Gusto mo bang tikman?" tanong nya.

"P-pwede ba? ah! wala, wala akong sinabi!"

Dumako yung tingin nya sa kamay nya na may hawak na tinidor na may tusok na karneng may kung anong sarsa na papalapit sa plato ko.

"Oo naman, masarap yan. Ubusin mo lahat ha. kapag good dog ka, i'll walk you outside, kapag very good dog ka. Paliliguan pa kita" tatawa tawa nyang sabi! pinag lalaruan ata ako nitong lalaki na to!

Wait... paliliguan?! No!!!!!! i can't take this anymore!!!

Agad akong tumayo at tumakbo ng mabilis papunta sa.... hindi ko alam, basta palayo sa kanya! nag eecho pa sa tenga ko ang malakas nyang tawa! nakakahiya talaga!

sa pag takbo takbo ko ay hindi ko sinasadyang mapunta sa isang kwarto.... isang madilim at creepy at nakakatakot at creepy at nakakatakot na kwarto.