They Don't Know About Us

Part 20 | we're a good team.

''Buradayım sevgilim. Yanındayım...''

Mags gözlerini hafifçe açıp kapatıyordu.

''Mags? Beni duyabiliyor musun?''

''E-evet...'' dedi sessizce ve zorlukla.

''Ben hemen Alisa'ya haber vereyim.''

''Hayır. Burada k-kal.''

''Sen nasıl istersen.'' gülümsedim ve yüzünü okşamaya devam ettim.

Gözlerini kapatıp açıyordu.

''S-su...'' dedi zorlukla.

Komidinin üzerindeki bardağa su doldurdum ve yanına oturdum ve kolumu boynunun altına koyarak onu kaldırdım. Suyu içtikten sonra ona sarıldım. Geri çekildiğimde kafası hala kollarımdaydı. Hala tam ayılmamıştı. Gözleri kapanıp açılıyordu.

''Neden bunu yaptın? Neden beni üzüyorsun? Neden bana acı çektiriyorsun? Beni üzmek hoşuna mı gidiyor? Acı çektiğimi görmek zevk mi veriyor? Ben yeterince acı çekmedim mi zaten? Ben senden hiç vazgeçmedim Zayn... Ben bizden hiç vazgeçmedim...'' dedi ve gözleri kapandı.

''Mags?'' sesimin titremesine engel olmalıydım ama becerememiştim.

''Mags? Beni duyabiliyor musun?'' dedim tekrar ve onun yanaklarına düşen gözyaşlarımı hızla sildim.

Mags tepki vermiyordu.

''Ben senden vazgeçmedim ki Mags... Vazgeçemedim. Vazgeçebilirim sandım ama beceremedim. Lanet olsun senden nasıl vazgeçebilirim ki? Bradford'dan ayrıldığımdan beri içimde büyük bir boşluk oluştu Mags. Ünlüyüm, param var, dünyayı geziyorum ama hiçbir şey o boşluğu doldurmuyor. Hiçbir şey senin bıraktığın boşluğu doldurmuyor. Hiçbir şey eskisi gibi olmuyor Mags. Sürekli bir şeyler ters gidiyor... Bana senden başka kim katlanır ki? Benim hayatımın bütün köşesini sen oluşturuyorsun. Nasıl eksikliğini kapatabilirdim? Çok aptalım Mags.. Bana senin dışında hiç kimse iyi gelmiyor. Ve bir gün yine her şey eskisi gibi olacak. İnanıyorum Mags. Çünkü gerçek aşk kazanacak. Her zaman gerçek aşk kazanır ve benim gerçek aşkım sensin... Seni seviyorum... daima ve her zaman. Hatırladın mı?

''Evet Sebastian, odasındaymış.'' dedi Alisa odaya girerken. Ama onların odaya gelmesi beni pek etkilemedi. Onlara dönüp bakmadım bile.

''Zayn?'' dedi Alisa.

Mags'in saçlarını geriye atarken başının kanadığını fark ettim.

''Hey, Erin'in kafası kanıyor.'' dedim telaşla.

Biraz sonra Sebastian gelip Mags'in yanağını avucuyla sarıp başına baktı.

''Tanrım yarası şükürler olsun ki korkulacak bir yara değil.''

''Emin misin? Sonradan bir şey olmasın?'' dedim küçümseyen gözlerle bakarken.

Çok bilmişlik yapıyordu ve ben şu an onun çenesini dağıtabilirdim.

''Eminim. En az sizin kadar önemsiyorum onu. Merak etmeyin Bay Malik.'' dedi benim aksime sıcak bakışlar atıyordu.

''Fakat sanırım Erin'i yatağına bırakırsanız daha rahat edecek.'' dedi Mags'e bakarken.

Alisa'ya baktım. Onun tek derdi Mags'di. Gözleri onun üzerindeydi ve gözlerinde biriken gözyaşlarının dökülmemesi için büyük bir çaba sarf ediyordu.

Mags'i yavaşça yatağa bıraktım ve yataktan kalktım.

''Zayn...'' diye sayıklamaya başladı Mags.