Mutsuz punk.

1.8K 106 2
                                    

Begüm bizi eve bıraktıktan sonra, işim var, deyip gitti. Kayra'yla yalnız kalmamız iyi oldu. Kimse yokken konuşup, sorunu çözmemiz lazım.

Kayra eşyalarını misafir odasına bırakırken, çay demlemek için mutfağa girdim.

"Başla anlatmaya." Kayra'nın sesindeki sertlikle, mevcut olan stresim daha da arttı. En büyük kozumu oynamak için arkama döndüm ve en masum halimle gözlerimi kırpıştırarak baktım. Yüzünde yumuşamadan eser yoktu. Mavi gözleriyle, öldürücü bakışlar atmaya devam ediyordu. Hızlı bir şekilde yapılacak en iyi açıklamayı düşünürken, gözlerimi gözlerinden ayırmadım.

"Kayra, çay demlensin, oturur konuşuruz."

Sandalyeye oturup sessizce bekledi. Çayı kupalara doldurup yanına oturdum.

''Bak, Begüm'le okulun ilk günü tanıştım. Beni kuzeni ve arkaşlarıyla tanıştırdı.'' Arda konusundan bahsetsem mi, diye düşünürken lafa girdi.

''Sen de, aa barbie ve arkadaşları çok eğlenceli, onlarla takılmalıyım, dedin?'' Senindeki sertlik bir nebze bile hafiflememişti. Kayra'nın, babamın olmadığı zamanlarda, babam gibi davranma huyu vardı. Gezegen üzerinde kelimelerimi içime kaçırmayı başarabilen iki adam: Babam ve Kayra.

''Hayır, bak, Begüm çok iyi ve harika bir kız. Bana gerçekten destek oldu. Farkında mısın bilmiyorum ama burada tek başımayım.'' Harika bir noktaya değinmiştim, yalnız ve mutsuz olmama dayanamazdı.

''Derin, bak kızı tanımıyorum ama altındaki arabasından tut giyimine, görünüşene kadar sana sonuna kadar zıt. Anlamadığım nokta, nasıl anlaştığınız?'' Kayra haklıydı. Begüm normal şartlar altında arkadaşlık etmeyi düşünmeyeceğim biriydi. -dıştan bakınca.-

''Sadece görünüş. Tanıdıkça, keşke hep arkadaşım olsalarmış, dedim.''

''Olsalarmış, kaç kişi bunlar?'' Hah, işte şimdi yandık.

''Arkadaşlarıyla tanıştırdı dedim ya, bir de kuzeni.'' Lütfen üstelemesin, lütfen, lütfen.

Kayra çayından bir yudum alıp, güldü. Bu kesinlikle, ben doğrusunu biliyorum ama sen henüz bunun farkında değilsin, gülüşüydü.

''Ne zaman başlıyorsun işe?'' Hem konuyu değiştirmek için hem de iş meselesini hiç konuşamadığımızdan sormuştum.

''Yarın.'' Sesi konuşmanın başındaki kadar sert değildi artık.

Kapının açılma sesiyle ikimizde hole doğru baktık. Begüm içeri girdi.

''Selam.'' Sesi cıvıltılıydı. Bu kızın değişken ruh hali kafamı karıştırıyordu.

''Hoş geldin.'' dedim onun kadar olmasa da neşeli bir sesle.

''Hadi hazırlanın, çıkıyoruz. Önce yemek, sonra bar.'' Süper zamanlama sarışın. Eminim Kayra anlam veremediği ev arkadaşımla gecelere akmak için sabırsızlanıyordur.

''Begüm, başka zam-'' Her zamanki gibi cümlemi tamamlama izin vermeden konuşmaya başladı.

''Hiç itiraz etme, Kayra'nın gelişini kutlayacaz.'' Keşke bir de ona sorsaydın bu kararı alırken.

Kayra ''Hiç gerek yok.'' diye lafa girmeye çalışsa da başarılı olamamıştı.

''Aa, ne uzattınız ya, ben şimdi duşa giriyorum. Yarım saat içinde herkes kapının önünde hazır olsun.''

Begüm tek kelime daha etmemize müsade etmeden, banyoya doğru yürüdü.

Kayra'ya en masum bakışımı atıyordum ki ''Hiç bana şirinlik yapma, şu barbieden kurtulalım, ben sorucam sana.''

Ask Me To StayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon