ΣΕ ΈΧΑΣΑ

5...

"20/12

Αγαπητό ημερολόγιο,

Άλλη μια κόλαση ξημέρωσε και σήμερα. Άλλη μια μέρα μακριά του. Η μάλλον τόσο κοντά μα τόσο μακριά του. Ίσως η μόνη μου παρηγοριά είναι που κάποιες φορές σκέφτομαι πως δεν είμαι η μόνη που αγαπάω κάποιον από μακριά. Όμως αμέσως μετά έρχονται τα μάτια του στο μυαλό μου. Τα μάτια που μέρα με την μέρα ακόμη και στην σκέψη με καταστρέφουν. Κάθε μέρα τον βλέπω. Ξέρω πως είναι καλά. Ξέρω πως συνεχίζει την ζωή του λες και δεν έγινε τίποτα. Τον βλέπω να με κοιτάει στα μάτια και να συνεχίζει να φεύγει προς τον προορισμό του. Αισθάνομαι ένα τίποτα. Πονάει πολύ να βλέπεις αυτόν που έχεις ερωτευθεί να έρχεται προς το μέρος σου και αντί να σου πει έστω και ένα "γεια" συνεχίζει τον δρόμο του. Αυτός περνάει από δίπλα σου και εσυ από τον εαυτό σου. Μετά αισθάνεσαι έναν κόμπο στον λαιμό. Θέλεις να κλάψεις όμως δεν θέλεις να σε δει να κλαις. Γιατί ο λόγος που τον κοιτάς δεν είναι να σε λυπηθεί και να είναι μαζί σου. Είναι να σε αγαπήσει. Μόνο να σε αγαπήσει. Ενώ εσύ θέλεις να γίνεις η ζωή του αυτός μισεί ακόμα και το να ανασαίνει δίπλα σου. Έτσι αισθάνομαι και εγώ κάθε φορά που τον βλέπω να περνάει από δίπλα μου και να φεύγει. Το μόνο που καταφέρνω να κάνω μετά είναι να πάρω μία βαθιά ανάσα.. για να γεμίσω τα πνευμονία μου με το άρωμα του. Γιατί έτσι μετά πιστεύω πως τον έχω μέσα μου. Όμως μετά δεν θέλω να ξανά ανασάνω.. γιατί δεν θέλω να βγει έξω.. ζηλεύω.. ζηλεύω τον κάθε άνθρωπο και την κάθε κοπέλα που μπορεί να τον ακουμπάει και να του μιλάει.. ζηλεύω γιατί το μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω εγώ πλέον είναι να τον κοιτάω κάθε μέρα να είναι ευτυχισμένος και να μην μου δίνει καν σημασία.. ζηλεύω γιατί θα ήθελα να ήταν κάθε φορά δίπλα μου.. γιατί θέλω να ακούω τον χτύπο της καρδιάς του να χτυπάει και να με παίρνει έτσι ο ύπνος.. γιατί τον αγαπάω.."

Ο Ίαν χαϊδεύοντας το φύλλο που διάβασε άφησε τα δάκρυά του να στάζουν ακόμα πιο επίμονα στο ημερολόγιο και αμέσως μετά γύρισε ακόμη μια σελίδα ..