ΣΕ ΈΧΑΣΑ

12...

"25/01

Αγαπητό ημερολόγιο,

Κάθε καινούρια μέρα και απο ένα καινούριο χαράκωμα στην καρδιά. Απο ενα χαράκωμα στην ψυχή. Κάθε καινούριο λεπτό και απο ένα καινούριο μίσος στην απόσταση. Στον χωρισμό. Φοβάμαι! Οχι απο την μοναξιά αλλα απο την απουσία του Ίαν. Ποτέ δεν πίστεψα πως μια απουσία ενος ανθρώπου θα με κάνει να μισήσω ο,τι έχω και να ψάχνω το μόνο που μου λείπει. Εκείνον τον άνθρωπο που οτι και αν μου έκανε, οσο και αν με πληγωσε.. δεν σταμάτησα ούτε λεπτό να τον αγαπάω και να τον αναζητάω σε κάθε άνθρωπο που κοιτάω.. σε κάθε δάκρυ που στάζει απο τα μάτια μου. Ξερεις κάτι; αυτές οι σταγόνες που στάζουν απο τα μάτια των ανθρώπων ίσως να μην  είναι μονάχα δάκρυα, αλλά να είναι κομμάτια καρδιάς. Για αυτό μερικοί ανθρώποι δακρίζουμε τόσο πολύ. Γιατί το κάθε κομμάτι καρδιάς που πέφτει απο τα μάτια μας.. δίχνει το πόσο κομματιασμένοι είμαστε απο μέσα μας. Γιατί η καρδιά μας κάθε μέρα κομματιάζεται και λίγο πιο πολύ, λίγο πιο βασανιστικά. Αν όπως λένε η ζωή είναι κακιά, τότε οι ανθρώποι είναι δολοφόνοι. Και ναι ο Ίαν είναι ο δολοφόνος μου. Ο δολοφόνος της καρδιάς μου. Ναι, η καρδιά μου ερωτεύτηκε τον δολοφόνο της. Πολλές φορές η ίδια μου η καρδιά κομματιάζει τον ίδιο της τον εαυτό για να καταφέρει να κρατήσει μέσα της τον Ίαν. Εγω ακόμα εύχομαι, εύχομαι να ξανα γυρίσει. Όπου και αν είναι... οπως και αν είναι. Εγω έτσι και αλλιώς θα είμαι πάντα εδω. Για αυτόν. Μόνο και μόνο για αυτόν. Για τον. Ίαν."

"Σε αγαπάω Λία. Σου το ορκίζομαι. Να οι ευχές σου έπιασαν. Εγω είμαι εδω. Τώρα όμως ήρθε και η σειρά μου. Εύχομαι και εγω να σε ξαναβρω, να σε ξανα αγκαλιάσω και να σε ξαναφιλήσω. Όχι όπως τότε! Τότε όλα αυτά ήτανε ψεύτικα. Τώρα όλα θα είναι αληθινά. Τώρα θα είσαι μια αλήθινη πριγκίπισσα. Μια πριγκίπισσα που ερωτεύτηκε έναν δολοφόνο"

Ψιθίρισε αγαλιάζοντας όσο πιο πολύ σφιχτά μπορούσε το ημερολόγιο της Λίας. Το ημερολόγιο εκείνης της κοπέλας που γέμιζε την κάθε της σελίδα προσπαθόντας να γεμίσει με γράμματα τον έρωτα της για αυτόν.