ΣΕ ΈΧΑΣΑ

17...

Ο Ιαν φώναζε και χτυπούσε την τζαμαρία παρακαλώντας τους γιατρούς να την κάνουν καλά.

Οι φίλοι του προσπαθούσαν να τον ηρεμήσουν χωρίς να τα καταφέρουν μέχρι που ήρθε ο γιατρός και κάνοντάς του μια ηρεμιστική ένεση τον έβαλαν σε έναν θάλαμο.

Οι ώρες περνούσαν και ο Ίαν ακόμα κοιμόταν ενώ οι γιατροί προσπαθούσαν να επαναφέρουν την Λία στην ζωή. Οι φίλοι του σοκαρισμένοι από το γεγονός δεν ήξεραν πως να αντιδράσουν η μάλλον πως πρέπει να φερθούν σε όλο αυτό το γεγονός.

Χωρίς να ξέρουν τι γίνεται απλός προσπαθούσαν να τον ηρεμήσουν απλά χωρίς πλέον να τον ρωτάνε τίποτα. 

Είχαν καταλάβει πως ο Ίαν ήτανε πλέον ερωτευμένος με την Λία.. αλλά δεν ήξεραν το πως, το γιατί.

Οι δυο καθόντουσαν έξω από τον θάλαμο της Λίας μέχρι να βγει κανένας από τους γιατρούς και τους ενημερώσει για το τι της συνέβη ενώ οι άλλοι τρεις ήτανε μέσα στον θάλαμο του Ίαν και τον περίμεναν να ξυπνήσει.

Οι ώρες περνούσαν μέχρι που ο Ίαν ξύπνησε και με το που συνήλθε πήγε να σηκωθεί για να πάει δίπλα στη  Λία όμως οι φίλοι του τον σταμάτησαν.

"Ίαν σε παρακαλώ! δεν είναι ακόμα η ώρα" του είπε ο ένας από αυτούς καθώς τον έπιασε από το μπράτσο για να τον σταματήσει.

"Άργησα κιόλας!" απάντησε κάνοντας κίνηση για να φύγει μάταια όμως γιατί ο φίλος του τον ξανά σταμάτησε.

"Δεν έχεις να πας πουθενά Ίαν" απάντησε και ο άλλος που ήτανε μέσα στον θάλαμο. "Ο Ματέο και Κώστας είναι εκεί. Άμα γίνει κάτι και βέβαια θα πάμε. Θέλεις πραγματικά να βλέπεις όλα όσα γίνονται εκεί και να σε κοιμίζουν με ενέσεις; Θυμήσου μόνο αυτό που μου είχες πει όταν και η Άννα.. όταν και η Άννα πέθαινε μπροστά στα μάτια μου." του απάντησε ενώ τα μάτια του δάκρυσαν.

Ο Ίαν κάθισε στο κρεβάτι και άρχισε να κλαίει. "εγώ.. εγώ φταίω που είναι έτσι η Λία" είπε καθώς δεν κατάφερε να κρύψει τον πόνο ούτε πίσω από τα δάκρυα του.

Οι φίλοι του παραξενεμένοι πλέον περίμεναν να συνεχίσει...

Όμως προτού προλάβει να συνεχίσει οι άλλοι δύο μπήκαν βιαστικά μέσα στο δωμάτιο...