ΣΕ ΈΧΑΣΑ

18...

Όλοι σηκώθηκαν όρθιοι περιμένοντας να ακούσουν για το τι έγινε.

"Φεύγουμε" είπε ο Κώστας κάνοντας τους κίνηση να βιαστούν.

"Π-που πάμε;" ρώτησε περίεργα ο Ίαν κοιτώντας τον γεμάτος απορία.

"Η Λία πρέπει να μπει στο χειρουργείο τώρα για αυτό κάλεσα τον θείο μου για να πάμε στην δική του κλινική... μας περιμένει εκεί" ...

"και η Λία που είναι;" ρώτησε αγχωμένος ο Ίαν.

"Στον δρόμο.. το ασθενοφόρο έχει ήδη φύγει από εδώ" του απάντησε ο Κώστας και αμέσως όλοι βγήκαν πηγαίνοντας στην ιδιωτική κλινική του θείου του.

[...]

Όταν φτάσανε εκεί η Λία ήτανε ήδη στο χειρουργείο.

Καθίσαν περιμένοντας να ακούσουν τα νέα από τους γιατρούς που κάθε φορά ήτανε θετικά.

Ο Ματέο μαζί με τον Γιάννη βγήκαν φέρνοντας κάτι για να φάνε και να πιουν μιας και περιμένανε πολλές ώρες έξω από το χειρουργείο.

Οι ώρες πέρασαν και η Λία βγήκε επιτέλους από το χειρουργείο.

Ο Ίαν έτρεξε προς το μέρος της και πιάνοντας της το χέρι την φίλησε απαλά στο μέτωπο. 

"Ξύπνα άγγελε μου να ζήσουμε ευτυχισμένοι." της είπε καθώς οι γιατροί την μετέφεραν σε έναν άλλον θάλαμο στον οποίο δεν του επέτρεψαν να περάσει μέσα.

Ο Ίαν αμέσως πήγε δίπλα στον θείο του Κώστα στον οποίο την χειρούργησε ενώ εκεί ήτανε και όλη η παρέα του.

"Είναι καλά; θα ξυπνήσει;" ρώτησε γεμάτος απορία ο Ίαν.

"Τώρα είναι ναρκωμένη αλλά μέχρι την άλλη  μέρα σίγουρα θα έχει ξυπν..." προτού προλάβει να τελειώσει την πρότασή του ο γιατρός ο Ίαν τον αγκάλιασε λέγοντάς του συνέχεια "ευχαριστώ"

Οι φίλοι του βλέποντας αυτή του την συμπεριφορά άρχισαν να γελάνε κοιτώντας περίεργα ο ένας τον άλλον.

Ο Ίαν μην δίνοντας τους σημασία έτρεξε προς τον θάλαμο της Λίας και μπήκε μέσα πιάνοντας της το χέρι.

"Σε περιμένω.. να ξέρεις θα είμαι εδώ μέχρι να ανοίξεις τα μάτια σου άγγελε μου. Θα είμαι ο πρώτος που θα δεις. Σου το υπόσχομαι." είπε καθώς δεν σταμάτησε λεπτό να της φιλάει το χέρι και να χαμογελάει.

Οι φίλοι του ήτανε δίπλα στον γιατρό και περίμεναν να ακούσουν αυτά που δεν είχε ακούσει ο Ίαν.

"Μέχρι αύριο το πρωί θα έχει ξυπνήσει δεν είμαστε σίγουροι στο αν θα θυμάται τα πάντα αλλά είναι σίγουρο ότι τον πρώτο μήνα δεν θα μπορέσει να περπατήσει καθόλου" τους είπε και αυτοί αμέσως πήγανε και περίμεναν έξω από τον θάλαμο περιμένοντας τον Ίαν για να του πουν αυτά που ο ίδιος δεν είχε ακούσει από τον γιατρό.

[..] 

Είχε ξημερώσει και ο Ίαν δεν είχε κλείσει μάτι όλη την νύχτα ενώ οι άλλοι από έξω κοιμόντουσαν ο ένας πάνω στον άλλον περιμένοντας τον Ίαν να βγει.

Ο Ίαν δεν είχε αφήσει ούτε λεπτό το χέρι της Λίας μέχρι που μια στιγμή αισθάνθηκε την Λία να του το σφίγγει λέγοντας αργά και αδύναμα το όνομα του Ίαν.