8...

503 57 0
                                    

Το μεθυσμένο βράδυ του Ίαν δεν άργησε να ξημερώσει. Στο δωμάτιο ξεπρόβαλαν μόνο κάποιες ακτίνες του ήλιου που έμπαιναν απο το κενό που είχαν αφήσει οι φωτογραφίες που είχε σκίσει το προηγούμενο βράδυ ο Ίαν.

Δεν άργησε να ανοίξει τα μάτια του. Απευθείας άρπαξε το ημερολόγιο που είχε απομείνει στο πάτωμα και γύρισε μια καινούρια σελίδα.

"30/12

Αγαπητό ημερολόγιο,

Ο Ίαν.
Δεν ξέρω που είναι. Δεν ξέρω τι κάνει. Εδώ και δυο εβδομάδες ξενυχτάω σε εκείνο το μπαρ. Εκεί που όπως σου είχα ξαναπεί πως  τον γνώρισα. Όχι δεν πίνω. Ποτέ στην ζωή μου δεν ήπια. Το ποτό λένε σε χαλαρώνει... σε κάνει να ξεχνάς.  Εγώ δεν θέλω να ξεχάσω. Θέλω να θυμάμαι. Άμα ποτέ έπινα ίσως να μπορούσα με την βοήθεια του ποτού να πάω και να του μιλήσω. Να του πω όλα όσα αισθάνομαι. Όλα όσα με πονάνε. Όμως προτιμώ να μην πω τίποτα. Ότι και να πω, όποια λέξη και αν χρησιμοποιήσω για να προσπαθήσω να του εξηγήσω τον ερωτά μου... ποτέ δεν θα φτάνει. Πάντα κάτι θα μένει μισό. Κάτι θα μένει απωθημένο. Δεν θα καταλάβει ποτέ τον πόνο μου. Δεν θα αισθανθεί ποτέ τις πληγές που μου άνοιξε. Για αυτό δεν μιλάω. Μένω σιωπηλή. Ίσως η σιωπή μπορεί να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις. Οι λέξεις όμως ποτέ. Ποτέ δηλαδή δεν θα καταφέρω να του πω όλα όσα αισθάνομαι για αυτόν. Πόσο πονάω. Για αυτό αφήνω την σιωπή να μιλήσει.. αφήνω κάθε βράδυ  την σιωπή να σκεπάζει τις πληγές της καρδιάς μου. Της ψυχής μου. Αφήνω την σιωπή να καταλάβει όσα ποτέ κανείς δεν άντεχε να ακούσει. Μόνο και μόνο γιατί όσα εμείς δεν τολμάμε να πούμε η σιωπή τα χαράζει μέσα μας"

Ο Ίαν χωρίς να σηκώσει ούτε καν τα μάτια του από το ημερολόγιο.. γύρισε και άλλη μια σελίδα..

Άλλη μια σελίδα που μαρτυρούσε τον κάθε πόνο και το κάθε παράπονο της Λίας....

ΣΕ ΈΧΑΣΑWhere stories live. Discover now