BÖLÜM 2 : KÖTÜ GÜN

12.7K 763 247
                                    

Bir film sahnesi gibi onu izlemeye dalmış giderken,karşımdaki genç yere uzanıp bir şey aldıktan sonra ellerini üzerimden çektiği gibi yere vurmuştum.Popomun acısıyla inlerken,

"Ya!" Diye bağırdığımda, gayet rahat bir tavırla adımını durdurup bana baktı yerden zorlukla kalkıp saçlarımı geriye attıktan sonra sinirli bakışlarımla ona doğru bir kaç adım attım.

"Az önce ne yaptığının farkında mısın?" diye sorduğumda, yandan bir sırıtışla..

"Seni kurtardığımı falan sanmış olmalısın ama yanlış olmasın, telefonumu yere düşürdüğüm sıra neredeyse üzerine oturmak üzereydin konunun seninle alakası yok " dedi.

Tam anlamıyla hayatımdaki en büyük şaşkınlığı yaşarken ,benim böylesine konuyu abartmam kendime daha çok kızmama neden olmuştu.

"Tabi ya Bo Na kim ki zaten sen de gel üstüme bir sen kalmıştın!" Sinirle çıkışıp ardıma bakmadan hızlı adımlarla utancımı yok etmeye çalışarak ordan uzaklaştım.

Bugün susmak bilmeyen telefonum çok gitmeden yeniden çalarken cebimden çıkarıp elime almak üzereydim ki bana çarpan bir öküzle yere düşmüştü. Sakin olmaya çalışıyordum ama yanımdan rahatça geçip giden adamla daha fazla buna katlanamayarak kendimi yere bıraktım.

Gözyaşlarımın akmasına izin verirken,"Bunların hepsini hakettin Bo Na. Senin mutlu olmaya hakkın var mı ki zaten lanet olsun sana. Daha kötüsünü yaşa sen kim mutlu olmak kim!" diyerek kendime güzel bir şekilde lanetler okurken telefonuma uzanan elle ağlamamı durdurup  başımı kaldırdım.

"Buraya halı falan mı serdiler ?" diye soran karşımdaki kişiyle başımı kaldırdım bu oydu! Az önce siyahlar içindeki genç.

Havalı halimi bozmak istemeyerek uzattığı telefonumu alıp , "Az önce beni yere atarken bunu düşündüğünü sanmıyorum " dedikten sonra kalktım.

"Az önce ki durum için üzgünüm ama gördüğüm kadarıyla iyi görünmüyorsun az önceden beri seni izliyordum "

"Niye? Zorbalıktan sapıklığa mı geçiş yaptın?"

"Hep böyle misin?"

"Nasıl ?"

"Güçlü görünmeye çalışan biri"

"Görünmeye çalışmıyorum. Zaten öyleyim ağlamış olmam savaşımdan vazgeçtiğim anlamına gelmez. "

Telefonumu kapandığı için bu sırada açarken, "Pekala! Bo Na shi! Sizi kaderinizle başbaşa bırakıyorum. Gördüğüm kadarıyla yardıma ihtiyacınız yok"

"Bunu bilmen güz- bir dakika ! İsmimi nerden biliyorsun?"

Yeniden o havalı haline bürünüp,"Az önce söylenirken 'Bo Na sen bunu hakkettin ' diyordun ya. Gerçekleri bilmen güzel " deyip, benim konuşmama imkan vermeyerek giderken bu gencin nereden çıktığını gerçekten bilmek istiyordum. Ne bu böyle hayatıma dahil olma çabaları ?

Telefonumu açtığımda annemin mesaj bildirimleri ile gözlerimi devirip hepsine göz attım . Hala gelmem konusunda ısrar ediyordu.

Açıkçası bir yanım onu yalnız bırakmak istemiyordu hem evleneceği adamı bir görmem iyi olabilirdi. Belki aralarını düğün üzeri bozabilirdim belli mi olurdu?

BLACK (MİN YOONGİ)✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin