BÖLÜM 14 : YANINDAYIM

6.1K 506 191
                                    

Ölesiye nefret ettiğiniz birileri olur hayatınızda, hatta onun çoğu zaman ölmesini bile dilersiniz.

Ama o kişi siyah torbaya bedeni koyulurken boğazınızdaki yumru her an patlamaya hazır bir bomba gibidir. Ortada bir can vardır ve o can artık yoktur karmaşıktır duygularınız,üzülmek ya da mutlu olmak arasındaki ince çizgide bulursunuz kendinizi. Mutlu olursam' kötü bir insana dönüşürüm' diye düşünürsünüz, size aykırı olan şeyi yapmak istemeyerek üzülmeyi seçersiniz ve boğazındaki yumrunun çözülmesine izin verirsiniz. Eş zamanlı olarak gözyaşlarınız dökülür. O insanla güzel bir anınız yoktur onun hakkında pek bir şey bildiğiniz söylenemez ama hayatınızın bir köşesinde her zaman yeri vardır. Sizi sinir etmesi, size bakması,alay etmesi ve bir çok şey gözünüzün önüne gelir. Sevmeseniz bile farketmişsinizdir ki o çoktan hayatınızda bir yere sahip olmuştur ve siz üzülürsünüz asla üzülmeyeceğiniz düşünseniz bile sadece Üzülürsünüz..

"Bu olanlara inanamıyorum" Yoongi şaşkınlıkla boş duvara bakarken mırıldandığında, gözlerimi kanlı ellerimden kaldırıp ona baktım. Bu benim zaferimmiş gibi ellerimde duruyordu ama ben kendimi berbat hissediyordum.

"Im Bo Na" tanımadığım bir sesten yükselen ismimle bakışlarımı karşımdaki adama çevirdiğimde elindeki cüzdanı açıp bana uzatarak

"Ben polis memuru Il Gook sizi bay Kim Hyun Dae'yi öldürmekten tutukluyorum"

Söylediği cümleyi anlamaya çalışarak ayaklanırken Yoongi araya girerek

"Bo Na öldürmedi onu " dediğinde polis memuru gülüp

"Silahtaki parmak izleri her şeyi açıklıyor bence" diyerek ellerimi tutup kelepçeyi bileğime taktığında, Yoongi ellerini kollarıma koyup

"Size Bo Na suçsuz diyorum beni neden dinlemiyorsunuz!" Diye bağırdığında diğer iki polis kollarıma girerek beni evden götürmeye başlamıştı.

Hayatımın bir çok dilimi gözümün önünden geçerken işlemediğim bir suç için şu an bu durumda olmam fazlasıyla haksızlıktı.

"Kızımı nereye götürüyosunuz?" diye soran annemle. Bakışlarımı ona çevirdim.

"Benim Hyun Dae'yi öldürdüğümü söylüyorlar" annem şaşkınlıkla bana bakarken polis memuru beni arabaya sokmuştu.

"Peşinden geliyorum Bo Na endişelenme" diyen Yoongi 'ye iyimişim gibi yaparak başımı salladım ama hiç iyi değildim..

♤♤

"Hala inkar ediyorsun senin yaptığın ortada işte!"diye bağıran memur masaya eliyle vurduğunda irkilerek geri çekildim. Geldiğimden beri yapmadığımı söylesem de adamı ikna edemiyordum. Silahta parmak izim vardı ve o sırada bahçede bir tek benim olmam tüm okları bana çeviriyordu. Bu durumda kendimi nasıl savunabilirdim bilmiyordum

"Bakın her şey sadece bir tesadüf tamam o silaha dokundum ama Hyun Dae'yi öldürmek için değil ve o an bahçedeydim isterseniz kamera kayıtlarına bakın. Evin her yerinde var"

"Akıl etmemiş olduğumu mu sanıyorsun? Ben yıllardır bu işin içindeyim senden akıl alacak halim yok! Kameraların hepsi o an işe bak ki bozulmuş sence neden?"

"Neden?" Diye sorduğumda yeniden elini masaya vurup

"Bak! Salağa yatıp durma anlat neden yaptın ? "

BLACK (MİN YOONGİ)✔Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα