BÖLÜM 12 : HER GEÇEN GÜN BİR YENİSİ

7.4K 554 240
                                    

Eve geldiğimizde annem beni yatağıma yatırıp üzerimi örttükten sonra hala endişeli olduğunu gözlerinden okurken "

"İyi uykular tatlım"deyip anlıma öpücük koydu.

"Biz bunu sana kimin yaptığını bulacağız sen merak etme " diyen üvey babamla. Kahkaha falan atabilirdim ama saçma olacağını bildiğim için susmuştum.

"Teşekkürler "deyip tebessüm ettiğimde ikisi çıkarken Yoongi kenardaki tekli koltuğu yanıma koyup yerini almıştı. Ne konuşmamız gerektiğini bilmeyerek etrafa bakınırken

"Bir daha Hyun Dae ile uğraşma" dediğinde ona döndüm.

"Ne yani! Ona istediğini yapması için fırsat mı vereceğiz?"

"Sana söyledim annemi tehlikeye atamam . Onun için planlarım annemi güvenli bir yere götürdüğümde başlayacak"

"O halde anneni hemen güvenli bir yere götürelim. Çünkü ben Hyun Dae'ye daha fazla katlanamayacağım. "

Geri yaslanıp koltuğa yayıldıktan sonra

"Biraz uyuyuyacağım sen de uyu ve bir süre bu konuyu askıya al"

Dinlenmem gerektiği için daha fazla itiraz etmeyerek başımı salladım.

"Orda her tarafın tutulur istersen odana git " dediğimde yerinden kalkıp yatağımın diğer yanına gidip uzandıktan sonra

"Burası çok daha rahat" deyip gülümsedi.

"Uslu dur tamam mı" deyip imalı bakışlarımla ona sırtımı dönerken

"Ahh tanrım ne kadar ayıp abisine dediğine bak"

"Hah asıl sana ayıp gelip yanıma yatan sensin ve neticede üvey kardeş bile değiliz" dediğim an gözlerim parlamıştı. Haklıydım!onunla kardeş falan değildim.

Elimi kalbime koyup heyecanıma hakim olmaya çalışırken başımı sola çevirdim. Yoongi çoktan sızmış uyurken gülümsedim. Uyurken gerçekten çok güzeldi.

Bedenimi tamamen ona çevirip biraz daha ona yaklaşarak elimi saçlarına koyup okşamaya başladım.

Saçlarının bu huzur verici yumuşaklığını, kirpiklerinin belli belirsizliğini, küçük yüzünü seviyordum.

Ona ne zaman böylesine tutulmuştum bilmiyorum ama kalbim ondan bir an olsun ayrı kalmak istemiyordu.

"Hep böyle saçlarımı okşa olur mu?"

Yoongi mırıldandığında şaşkınlıkla geri çekilirken elimi tutup yeniden saçlarına koydu.

"Çok garibiz" dediğimde kıkırdadı.

"Benimleysen normal olmana pek imkan yok" dediğinde bende kıkırdadım. Saçlarını okşamaya devam ederken

"Güya hasta olan bendim" dediğimde. Elini kaldırıp gözlerini açmasa dahi saçlarıma koymuştu.

Vücudum o an tepeden tırnağa alev alırken yavaş yavaş saçlarımda ellerini gezdirmeye başladı.

"Birbirimizi hep böyle uyutalım" deyip tebessüm ettikten sonra gözlerimi kapattım.

BLACK (MİN YOONGİ)✔Where stories live. Discover now