Chapter 42: Deserved to be Hurt

1.9K 96 22
                                    

Chiara

"You're lying!" I said in disbelief after hearing those words from Tita who's now, smirking at me.

"I'm not!" depensa niya.

"You are!" sigaw ko, me, Lea's daughter? Impossible.

"I said I'm not!" she yelled back, umiling ako ng ilang ulit while looking at her.

"Stop it, Tita. 'Wag niyo na pong paglaruan ang isip ko and if you're saying that lie para lang magsisi ako sa mga ginawa ko, sorry pero 'di mo ako mapapaikot sa kamay mo." I hissed.

"Chiara, iwm not playing or lying around.  Listen to me at ng malinawagan ka so in the end, it's up to you if you're going to believe me, or not." mahinahong sambit niya compared to earlier. I immediately shrugged my head in response.

"No! I won't listen to your fake and made up stories!" wika ko but she didn't care to listen to me.

"My sister is the reason kung ba't naghiwalay ang mga magulang mo. She planned everything to ruin their relationship and unfortunately, nagtagumpay siya. She's desperate for your Dad kaya nagawa niya iyon and also, she's pregnant during that time. Gaya ng sinabi niya, ayaw niyang lumaki ang anak nila ng Daddy mo na walang kinikilalang Ama, ayaw niya itong matulad sa' min, ayaw niyang maranasan ng anak niya ang naranasan naming magkapatid." pagkwento niya kaya kaagad ko namang tinakpan ang tenga ko dahil dun. Don't listen to her Chia, don't listen to her.

"Shut up Tita! Leave me alone!" saad ko but she didn't move a muscle at nakatingin lang ito sa' kin.

"She gave birth to a premature baby girl at kung tadhana nga naman, Lea also did gave birth at sa iisang ospital pa sila. Ridiculous, isn't it? So iyon nga, nanganak si Ate 8th months palang iyon but beyond that, I salute her for being brave at nagawa niyang labanan ang sakit kaya nailabas sa mundong ito ang anak niya, you know what your sister's name is? Her name is Chloe and she's our little bundle of joy. She looks exactly like your Dad Chia, kung nandito nga lang siya ngayon.. I'm sure you two are going to get along so well pero, sadly, she's gone.." I don't know why pero I found myself listening to Tita Analaine, absorbing every words she say.

I can tell na...she's telling the truth, I can feel the sincerity from her voice.

"Pa--paano siya nawala?" I curiously asked her, ngumiti siya ng matipid pero halata sa mga mata niya na anytime from now, she'll probably burst out crying.

"She's too weak.. Hindi niya kinaya ang mabuhay. After knowing that Chloe is dead, halos mabaliw 'nun si Ate lalo't na Kuya Aga isn't by her side during that time, wala si Kuya nang nanganak si Ate because he's out of the country to attend an important event that time. Ate's devastated, I tried to comfort her but she won't listen to me, at dun na pumasok si Tita Ariella." she explained bitterly. It's Mamita, what did they do back then?

"Sinabihan ni Tita si Ate na umayos siya, na bumalik siya sa katinuan niya kasi if she won't at sa oras na malaman ni Kuya na patay na ang anak nila, he will surely leave her. Ayaw ni Tita kay Lea at si Ate ang gusto niya para sa Daddy mo, ewan ko kung bakit basta simula ng araw na iyon, kahit papaano, naging maayos na ulit si Ate. Hindi nila pinaalam kay Kuya ang nangyari kay Chloe and that, their up to do something really devious." bumilis bigla ang tibok ng puso ko dahil unti-unti, naniniwala na ako kay Tita Analaine.

Slowly.. I'm starting to believe the fact na hindi nga ako anak ni Mommy, na si Chloe ang tunay na anak niya and..ako nga ang anak ni Lea.

"Isang araw, tuluyan ng nakalabas si Ate sa ospital and I was beyond shocked ng dumalaw siya sa bahay, dala-dala ang isang batang babae. I asked her kung sino ang bata and she answered me na anak niya daw iyon, na anak nila ni Kuya Aga but of course, I know that it's not their daughter. Patay na ang pamangkin ko, I was there when the doctors tried to save her life but they didn't succeed! Tanong lang ako ng tanong sa kanya until she finally gave up at sinabi niya ang lahat sa' kin.

A Love To Remember Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon