Taming the Mafia Boss

Chapter 41

"Huwag na huwag ka ng lalapit sa lalaking 'yon." Iyan ang unang tumambad sa'kin ng magising ako.

Ang nanay ko na mayroong naglalaking perlas na palamuti sa katawan. Mayroon itong itim na gloves sa kamay at maliit na sumbrero sa ulo. Halata din sa pula na damit nito ang karangyaan niya. Kahit may edad na ito ay mapapansin mo ang ganda niya--pero puno ng awtoridad.

Agad kumunot ang aking noo. Sinong lalaki? Mayroon akong ideya pero hangga't maari ay pinagsasawalang-bahala ko 'yon.

"Mom." Saway ni Kuya. Ang sama ng tingin sa'kin ni Mommy at kung wala lang ako sa ospital ay siguradong raratratin ako nito.

"I'm trying to keep my cool, Lymir. But your sister is so stubborn!" Inis na wika ng aking ina. Napakagat ako ng labi ng tumulo ang luha nito. "Lumiere, do you really wanna die?"

"Mom!" Saway nila Kuya.

"Ma. .." Iyon lang ang nasabi ko. Ilang beses na akong napunta sa ospital na 'to kaya't naiinitindihan ko kung bakit siya nagkakaganito.

"Tell me, nagkamali ba ako ng pagpapalaki sayo kaya hindi ka na nakikinig sakin?"

Nanlaki ang mga mata ko ng sabihin niya 'yon. "Ma! Hindi ganon 'yon!"

"Then what? How many times did I warned you from that boy? Huh? Lumiere? Bakit hindi ka na nakikinig?" Sunod-sunod na tanong nito. Napaiwas ako ng tingin. Bakit ba gustong-gusto nila na lumayo ako sakanya?

Is it Marcus? Or should I call him Andrei?

"Ilang beses ba kita aalahanan na ilang beses ka ng muntik mamatay dahil sakanya! I almost lost you, Lumiere! Tapos ngayon, ito na naman?"

"Ma. ..Mahal ko po siya--"

"No! You and Greg, are going to marry each other!" Nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya.

"Ma. .." Umiling-iling ako.

"You don't want him? At sino ang gusto mo, anak? Iyong lalaki na 'yon? Is it Andrei Goncielo? Na laging nagpapahamak sayo? Na laging nilalagay sa alanganin 'yang buhay mo?"

I cried. "Ma, hindi niya kasalanan! Siya pa nga ang nagligtas sakin--"

"Iniligtas ka niya kasi siya ang naglagay sayo sa ganoong sitwasyon!"

"Kaya niya ako niligtas kasi mahal niya ako! Ma!" Sinubukan kong hawakan ang kamay nito pero tinabig niya lang ako.

Kahit wala akong natatandaan na sinabing mahal ako ni Marcus, parang awtomatiko itong lumabas sa bibig ko.

"Mahal? Diba pag mahal mo ang isang tao, hindi mo siya ilalagay sa alanganin? Ha, anak? Ikamamatay mo ang pagmamahal niya!"

"Ma. ..Siya 'yong mahal ko. Ayoko magpakasal kay Greg! Bata pa ako!"

Agad akong sinampal ni Mommy. Natigilan kaming lahat dahil sa ginawa nito.

"Don't you even dare tell me that kind of reason! Bata? Kahit ang totoo mong rason ay dahil sa Goncielo na 'yan!"

"Ma. .." Hinawakan ni Kuya Lymir ang balikat ni Mommy. Samantalang ako ay napahagulgol na lang dahil sa sakit na nararamdaman.

Ayaw ni Mommy kay Marcus.

Medyo napangiwi ako ng may mga litratong pumasok saking isipan. Isang lalaki. ..at ako 'yong babae. Si Mommy! Pinaghihiwalay niya kami! Tinatawag niyang Andrei ang lalaki. ..

Si Marcus at Andrei. Iisa lang.

At ngayon ko lang napagtanto na parang. ..umuulit ang nangyari sakin. Samin.