Taming the Mafia Boss

Chapter 58

         guys, nakakita ako ng comment dati. My plot is not consistent. Sorry po. I was 16-17 noong sinulat ko ito, at eme-eme lang sana. Ngayon, nahihirapan ako dugtungan siya dahil 2016 ko ito sinumulan. 2019 na ngayon. Pero nag-iisip ako ng paraan para sa ending na deserve nila Lumi at Marcus.
________________________________

Napakagat ako ng labi at pinilit makinig sa sinasabi ng isang guro mula sa aming lugar sa ibang bansa.

They are teaching me the issues of our country. Kailangan pagbalik ko doon ay alam ko kung paano pakikitunguhan ang mga tao at problema.

Pero ang utak ko ay lumilipad sa nangyari kahapon. Si Marcus. ..

Halos nanlaki ang mga mata ko ng sinabi nito na handa siyang isuplong ang sarili! Nababaliw na ba siya? Pag nagpakulong siya ay habang buhay na iyon!

Paano kami magkakasama kung ganon?

I am fixing some files and such for the Rinaldi. Dad let me to practice the way of being a leader and a princess. Ilang araw na lang ay uuwi ako ng bansa.

Kailangan sumang-ayon sa’kin ang plano. If I have the power to control enough the situation, I will come back for him. Sana lang ay kami pa rin hanggang dulo. Sana ay mahintay niya ako.

“Let’s go, Lady.” Iginaya ako ng mga tauhan papalabas ng mansyon. Ngayon ang araw ng flight ko. While I’m in the car, I can’t help but to feel anxious for what am I about to do.

I am going to betray my country.

Gagawin ‘kong partner ang Rinaldi at Goncielo. A security partnership in disguise. Kunwari’y sila ang bagong tiga-protekta ng pamilya namin. Marcus can handle that kind of show. Marami siyang tauhan para mag-mukhang security sila. At isa pa, they have a lot of business.

Ang kailangan ko lang gawin ay isang kontrata. Kung saan ang Goncielo at Rinaldi ay handang protektahan ang isa’t-isa. Iyon lang.

“Avy. ..” Siya ang kausap ko patungkol sa mga ginagawa ni Marcus. Wala itong binalita sa’kin kung hindi ang pagiging miserable ng lalaki.

“He’s okay. He’s working the organization very well. ..”

Napatango ako sa sinagot nito. Halos madurog din ako sa aking ginagawa. Marcus is miserable because of me.

“Mabuti na lang at na-kumbinsi na siya na kumilos at alagaan ang Mafia.”

Napatango na lang ako. “That’s great, Avy. Thank you. ..”

“Pero. ..sa ilang araw na kinukumbinsi ko sakanya, iyon ang gumana. ..I’m sorry.”

Kumunot ang aking noo. “Why?” Bakit ito nagso-sorry ngayon siya ang tumutulong sa’kin.

“May sinabi kasi ako na ayusin niya ang Mafia at kunin ka. ..sa paraang alam niya.”

Natahimik ako. I don’t know why I chuckled. My Marcus. His own way, huh?

“That’s fine, Avy. Paalis na kami ngayon papunta sa ibang bansa. Don’t worry. ..”

Kumunot ang noo ko ng huminto ang sasakyan namin. Ang mga tauhan ko ay nagsimula na maging alerto samantalang ako ay napangiti.

“Gotta go, Avy. Mukhang may ki-kidnapp sakin.” I laughed. I heard her shouted something but I hang up.

Nakita ko ang isang lalaki. Hawak nito ang baril at nakatutok iyon sa gawi ng sasakyan namin. Napalunok ako. Paano kung hindi si Marcus ang nagpadala nito?

“Lady Lumiere. Manatili lang po kayo sa loob ng sasakyan. Kami na po ang bahala.”

Hindi ko maiwasang kabahan sa nangyari. Ngayon, nakita ko kung paano ubusin ng lalaki ang mga tauhan ko. Kahit nabaril ito sa braso ay tuloy-tuloy lang ang pamamaril niya!