Chapter 17: I am being weird

3.3K 87 9
                                    

Charity Francisco.

Ang boses nya ay parang sa anghel.

Ang mukha nya ay parang sa isang anime character.

At ang mga tingin nya ay parang sikat ng araw na nakakatunaw at nakakapalambot tuhod.

Minsan, sobrang weirdo lang talaga ng taong ito.

Minsan iniisip ko, ano bang trip nito sa buhay?

At hanggang ngayon...

Hindi ko parin alam ang dahilan.

Do you hear me, I'm talking to you
Across the water across the deep blue ocean
Under the open sky, oh my, baby I'm trying
Boy, I hear you in my dreams
I feel your whisper across the sea
I keep you with me in my heart
You make it easier when life gets hard

Lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
Ooohh ooooh oooh oooh ooh ooh ooh ooh

And so I'm sailing through the sea
To an island where we'll meet
You'll hear the music fill the air
I'll put a flower in your hair
Though the breezes through the trees
Move so pretty you're all I see
As the world keeps spinning round
You hold me right here right now

Lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again
I'm lucky we're in love in every way
Lucky to have stayed where we have stayed
Lucky to be coming home someday

Ooohh ooooh oooh oooh ooh ooh ooh ooh

Ooooh ooooh oooh oooh ooh ooh ooh ooh

Nagpalakpakan at naghiyawan ang mga tao.

Tumayo na si Lei sa stool na inupuan nya saka medyo nahihiyang lumapit sa kinatatayuan ko.

"Ayos ba?" halatang nahihiya pa sya dahil pabulong ang tanong nya.

"H-hindi. Ang panget nga ng boses mo eh.." 

Hindi ako makatingin sa mga mata nya.

Teka...bakit?

"Kuya kuya!! pa autograph naman.." isang babaeng dalaga naman na, ang lumapit sa amin dala ang isang pirasong papel at ballpen.

"Ah ate, hindi po sya artista." agad kong nasabi dun sa babae.

Tiningnan nya ako mula ulo hanggang paa.

Aba aba, dukutin ko kaya ang mata nya? =________=

Ibinalik nya ang tingin nya kay Calleigh at ngumiting muli.

"Kuya sige na pa autograph. Ang galing mo kasi kumanta tsaka kamukha mo si L ng Infinite."

Teka teka...at sino naman yun?

"Hindi po talaga sya artista eh. tara na nga.." hinigit ko si Lei pero hinabol parin kami ni ate at humarang sa harapan namin.

"Ate naman...girlfriend ka ba nya?" she should through gritted teeth. At panlakihan ba talaga ako ng mga panget nyang mata! 

"Ano nama--"

"Sige na sige na. Mag aautograph nalang ako." natatawang kinuha ni Lei ang ballpen at papel netong...mukhang susong babaeng to.

Pinirmahan nya yung pesteng papel saka tumingin sakin yung babae, siniringan ako tsaka umalis.

"At bakit mo yun pinirmahan?" inis kong tanong sa kanya.

Napahiya ako dun ah.

"Ano ka ba...para matapos na.." nginitian pa nya ako.

Hindi ba nya alam na asar na asar na ako sa kanya?!

Dahil...

Dahil...

Dahil bakit nga ba?

Bakit ng ba ako nagiging inisin ako dahil lumapit yung babae?

Bakit Charity?

"Uhm...tara na nga! dun na tayo!"

Hindi ako nakatingin sa mga mata nya.

Naglakad nalang ako agad palayo.

Feeling ko kasi namumula na ang mga pisngi ko.

Teka, bakit naman namumula ang pisngi ko?

Ah tama! malakas ang aircon ng mall. Yun. Yun nga ang rason tama.

"Hintayin mo nga ako! Bakit ba ang arte mo?"

Napatigil ako sa paglalakad at napalingon kay Calleigh.

SInabihan ba nya akong maarte? 

Walang hiyang lalaki to ah! 

Agad akong humarap sa kanya.

"Sinong sinasabing mong maarte? Ha?" tanong ko na parang siga.

"Ha?" 

Nagmamaang maangan pa sya!

"Kunyari ka pa! Tinawag mo kaya akong maarte!"

"Ako?" sabay turo nya sa sarili nya.

"Ah hindi, si Kuyang Janitor." sabay turo ko dun sa janitor na kawawa naman at nadadamay sa pagtatalo namin.

"So Ako nga?"

Minsan sarap nya lang talaga batukan. Tsk!

"Oo ikaw nga!"

"Ang arte mo! Akala mo naman maganda ka!"

Napalingon ako dun sa nagsalita.

Wala.

"Bakit? Ano yun?"

"Narinig mo ba yung nagsalita?"

"Ang alin?"

"Ang tanga naman nito oh, yung nagsalita nga.."

"Wala naman eh.."

Lumingon lingon pa akong muli.

Wala talaga.

Sino bang hudas barabas yun?

"Charity, ano bang---Charity!!"

Iyon na ang huli kong narinig na sabi ni Calleigh bago ako binalot ng dilim at mawalan ng malay.

Anong nangyayari sakin?

**

AUTHOR'S NOTE!!

Hello my loving readers!!

Hala! Anong nangyayari na kay Charity?

May multo kaya? Haha! Absolutely NO.

Abangan nalang sa mga susunod pang kabanata. HAHAHA!

This chapter is dedicated to my WC co-member Trish or aka trishandrea25 !!

She is such a good maknae. O ayan, may bago na akong friend and sort of a sister!

Thanks For reading Maknae!

Kung nagustuhan mo ang chapter na ito, click vote!

Kung may gusto ka namang sabihin sa akin o gustong magbigay ng feelings about the chapter, please do comment! I will highly appreciate it!

Maraming maraming salamat!!! :))

~*Carrie*~

A Hidden BitchWhere stories live. Discover now