Forgive Me (Voltooid)

Hoofdstuk 5

Pov Jordan

Er is al een week voorbij en ik ben goed bevriend geraakt met Daylon, ook met Kay maar ik ben zeg maar closer met Daylon. 'Kun je vanavond weer naar het skatepark?' vraagt Daylon en houd zijn hoofd iets schuiner, een typisch trekje van hem heb ik ondervonden.

Meteen denk ik aan mijn vader. 'Ik weet het niet, ik laat wel nog iets weten' zeg ik schuldig en even kijkt hij me bedroefd aan. 'Anders een andere keer he' zeg ik glimlachend en hij knikt nu ook.

We hebben weer turnen en ik zie hoe hij een beetje nerveuzer word, want Dennis is terug op school. Ook Kay stapt dichter bij Daylon, een echte vriendschap. We kleden ons om en Dennis stuurt Daylon vernietigde blikken. 

Ik kijk hem eens met een moordende blik aan en meteen focust hij zich op zijn schoenen. 'Kom' zeg ik en met zen drieën stappen we de turnzaal in. Als iedereen er is zie je gewoon hoe iedereen Dennis negeert en hij vind het vreselijk irritant.

Vandaag gaan we voetballen en gelukkig zitten we alle drie niet in zijn team. We zijn al een halfuur later en iemand van ons team past de bal naar Daylon die naar voor dribbelt. Voor ik het weet rent Dennis op hem af en schopt heel hard op zijn enkel.

Meteen valt hij op de grond. 'Oei, mis geschopt' zegt hij grijnzend, ik en Kay rennen meteen op Daylon af die pijnlijk naar zijn enkel grijpt. De rest regelt het wel met Dennis.

'Probeer op te staan makker' zegt Kay en helpt hem recht, maar van zodra hij erop steunt zakt hij door zijn enkel en grijpt Kay hem stevig vast. 'Spring op mijn rug' beveelt Kay hem en een beetje onhandig spring hij op zijn rug.

Ik hou de deur open en dan keer ik me om naar de andere die Dennis op de bank zetten. Ik stap op hem af en nog voor hij iets kan zeggen beland mijn vuist met een hoge snelheid op zijn kaak. Hij grijpt zijn kaak vast en kijkt me furieus aan.

'Klootzak' sist hij en springt op mij waardoor we in een gevecht belanden. 'He he wat is dit hier' roept de luide stem van de turnleerkracht. Een paar handen houden mijn schouders stevig vast en Dennis word van me afgetrokken.

'Die klootzak deed het met opzet' spuug ik uit. 'Kalmeer eerst' zegt hij en ik haal eens diep adem, vrijwel meteen heb ik mijn adem onder controle. 'Dennis schopte expres op Daylon zijn enkel, hij kan er niet eens op steunen' zeg ik.

'Ach hij neemt het op voor zijn vriendje' zegt hij bespottelijk. 'Sorry dat ik vrienden heb, kan ik van jou niet zeggen' vuur ik terug en hij kijkt me arrogant aan.

'Dennis ga maar meteen naar de directeur' zegt de leerkracht en wijst naar de deur die net opengaat. Kay komt met een gezicht dat rood is van woede binnen en overhandigt een briefje aan de leerkracht. Hij knikt en Kay verlaat de zaal weer.

'Nu Dennis' zegt hij en hij staat langzaam op en verlaat dan eindelijk de zaal. 'Goed ga jullie alvast maar omkleden' zegt hij en iedereen verlaat in stilte de zaal.

'Ik ga Dennis serieus iets aandoen' hoor ik iemand zeggen. Even schiet er een gedachte door me heen. Ik bijt op de binnenkant van mijn wang, zou ik dat echt doen?