"Kiminle konuşuyor?" Blake'in sesi ürkmüş geliyordu.
"Sanırım kendi kendisiyle. Bir yanı Harvey'le birlikte teslim olmak istedi diğer yanıysa kaçmak... Bu iki taraf kavga ediyor gibi görünüyor. Kulağa garip geldiğini biliyorum ama aslında bunu sık sık yapar."
Başını Madison'a çevirdi ve buz gibi olmuş ellerinden tuttu.
"Üzgün olduğunu biliyorum ama sana ihtiyacımız var. Kendini kaybedemezsin."
Madison bir kaç kere hızlıca gözlerini kırptı. İçinde kaldığı hayal dünyasından çıkmış gibi görünüyordu.
"Cole..." dedi. Biraz durup düşündü. Janet'ın gözleri ismi duyduğu gibi kocaman olmuştu. "...Onu öldürmediğimi kanıtlayacağım." Tekrar durup, Janet ve Blake ile teker teker göz teması kurdu. "Bana yardım edecek misiniz?"
"Tabii." dedi Blake. Kimden bahsedildiğini bile bilmiyordu. Ama her şekilde onun yanında olacaktı. Janet o kadar emin görünmüyordu. Bakışlarında tereddüte düşmüş bir ifade vardı.
"Janet?"
Madison gözlerini kıstı. Sesi uzun zamandan sonra tekrar meydan okur gibi çıkıyordu. Hiç düşünmeden evet demiş olması gerekirdi. Sonuçta her şeye rağmen Janet ve kendisi en iyi arkadaşlardı.
"Tabii ki yanında olacağız." dedi en sonunda. Sesindeki zorlama havayı saklamaya çalışmıştı.
"Güzel. Ben duş alacağım. Siz de hazırlanın."
Madison odayı terk eder etmez Blake Janet'ın yanına geldi. "Neler oluyor?"
"Hiç... Sadece onun Cole'u öldürmediğini sanmıyorum. Ve bu işin peşine düşersek öğrenmek istemeyeceğimiz şeyler öğreneceğiz. O da öyle. "
