Göklerdeki Nikah (Tamamlandı)

*3. bölüm*

(multi : Su Hümeyra)

Bilirim Züleyha'nın yükü ağır,
lâkin Yusuf'un gömleğine mi biçilsin bunca kahır..

🍃Muntazâr...

Yavaşça araladı gözlerini derin uykusundan Hümeyra. Kendine gelmeye çalışıp etrafına bakındı . Soluk renkte bir hastahane odasındaydı. Lakin bir türlü anımsayamıyordu niçin burada olduğunu. Merakla doğrulup göz gezdirdi küçük odada. Üzerindeki mavi önlük, kolundaki serumla ziyadesiyle rahatsız hissediyordu. Derken yanıbaşındaki komidine çarptı gözüne. Üzerinde gösterişli bir çiçek, hemen yanında kırmızı kaplı minik bir kitap duruyordu . Merakla kitaba uzanmak istedi. Fakat bir ses onu bu amacından caydırmıştı.

-Hümeyra hanım ?'

Şaşkınlıkla dönüp kendisine seslenen hemşireye baktı. Hümeyra demişti. Hümeyra... Yıllar var ki bu ismi duymuyordu kimsenin ağzından. Öyle garipti ki bir an odada başkası mı var diye düşünür olmuştu. Önüne düşen açık kahve saçlarını kulağının ardına ittirdi.

-Noldu bana ?'dedi yorgun bir sesle . 'Ne zamandır burdayım ?'

Kafasının içi pamuk dolu gibiydi. Sanki yüzyıl boyunca uyumuş da herşeyin farklı olduğu bir dünyaya açmıştı gözlerini. Hemşire gelip alnındaki bandı açmış, batikon sürüp tekrar bandajlamıştı. Geri çekilip tebessümle baktı genç kızın yüzüne.

-Trafik kazası geçirdiniz. Bugün üç gün olacak .'

Hümeyra şaşkınca elini alnındaki bandajda gezdirdi . Hafif bir sızı vardı orada. Yarasının mühim olmadığını sanıyordu. Lakin üç gün uyuması pek normal gelmemişti kulağına. Tek kaşını havaya kaldırmış başına gelenler hakkında zihnini zorluyordu. Hemşire anlamış gibi atıldı hemen.

-Birden yükselen ateşiniz endişelendirdi bizi. Onun dışında kaşınızda ufak bir yara mevcut sadece. '

Hümeyra başını ışık vuran pencereye çevirdi . En son yaşadıkları yeni geliyordu aklına . Cem onu aldatmıştı . Belkide kaçıncı defa .. Gözlerine hücum eden gözyaşlarının akmasına engel oldu . Dosyaya birseyler karalayan hemşireye döndü tekrar .

-Bana şu kitabı uzatır mısınız ?'

Hemşire komidindeki kırmızı kaplı kitabı alıp genç kıza uzattı . Kapağında büyük harflerle 'Cevşen-i Şerif' yazıyordu . Merakla açtı ve sayfaları çevirdi . Ayraç olan kısım en son kalınan yerdi madem oraya bakmak istedi Hümeyra . Çevirdi sayfaları . Bir sayfası arapçayken diğer sayfası Türkçe okunuşluydu . Ve altında manaları yazıyordu .

-Sübhaneke ya la ilahe illa entel-emanül eman hallisna minen-nar. Bütün kusurlardan münezzehsin, Senden başka ilâh yok. Emân ver bize. Bizi Cehennemden kurtar ..'

Kendi duyabileceği bir sesle okudu . İlgisini çekmişti bu yakarış . Daha önce böyle şeyleri sadece babaannesinden işitirdi . Seccadenin üzerinde gözlerinden yaşlar akıta akıta saatlerce dua ederdi. Ve merakla izlerdi onu Hümeyra.

-Allahım Senden şu isimlerinin hakkı için istiyor ve yalvarıyorum , Ey bağışlayanların en hayırlısı , Ey yardım edenlerin en hayırlısı , Ey ihsan edenlerin en hayırlısı .. Bizi cehennemden kurtar .. '

-Elinden düşürmedi . Üç gündür başınızda bekliyor .'

Hümeyra şaşkınca dönüp konuşan hemşireye baktı . Kim beklemişti başında ? Kim okumuştu bu kitabı ? Onun başında bekleyip böyle dualar edebilecek kimi vardı ki? Annesi Allah'a inanmaz, babası desen kendi işlerinden başını kaldırıp kızının varlığına bakmazdı.