Göklerdeki Nikah (Tamamlandı)

*14. bölüm*

Ah benim Yusuf'um ,
Ah benim ,
Ah senim ,   dedi
Başka birşey diyemedi Züleyha ,
Yusuf'a mektup yazmaya başlayınca.
Yusuf diye başladı Yusuf diye bitirdi .
Gördü ki hitaptan öteye geçemedi .
Anladı ki aşkın namesinde ser-nameden öte kelam yok ..
Züleyha'nın lügatında Yusuf'tan öte sözcük yok ..!

🍃~Kerb & Bela .. 🍃

-Buyur .'

Kolunu çevirip ayağıyla ittirdi kapıyı Afra . Sonrada odaya girip dolabın üzerine elindeki tepsiyi bıraktı . Dünden beri ağzına tek bir lokma koymamıştı Emir . Zaten havaalanından geldiğinden sonrada odasına kapanmış , sadece yatsı ve sabah namazları için abdest almaya çıkmıştı . Neyseki düğün için izin almıştı da camiiye gitmemesi problem olmuyordu . Evet , bugün o gündü ... Düğün günü ..

-Kardeşim bak sana mis gibi mercimek çorbası yaptım . Hadi soğutmada iç . '

Elindeki tesbihi öpüp cebine koydu Emir . Ve yine önünde durduğu pencereden dışarıya bakmaya devam etti .

-Aç değilim Afra . Sen iç , israf olmasın .'dedi kısık sesiyle . Afra kollarını kavuşturup yanına geldi kardeşinin . Yüzüne baktı . Uykusuzluktan ve ağlamaktan gözaltları mor bir renk almıştı . Ne zamandır burda , böylece duruyordu acaba ?

-Hayır açsın . Dünden beri boğazından tek bir lokma geçmedi . Oruç tutuyor desem , sahursuz oruca niyetlenmezsin sen , sahur sünnettir diye . 'Elini kardeşinin omuzuna koydu . İçi parçalanıyordu onu böyle gördükçe . 'Hadi Emir bizim hatrımız için ..'

Anlamaz gözlerle dönüp Afra'ya baktı Emir . Bizim hatrımız demişti Afra . Biz dediği kimdi ? Emirin ona şaşkınca bakmasıyla gülümsedi Afra . Doğru ya , haber verememişti ona hamile olduğunu . Ellerini karnına indirdi . Ve gözlerine baktı kardeşinin .

-Dayısını böyle görünce üzülüyor benim bebeğim ...'dedi fısıldar bir tonla . Emir istemsizce gülümsedi . Gözleri dolmuştu birden . Süt kardeşi , birtanecik Afrası , cadısı hamileydi yani ? Kollarını uzatıp sarıldı kardeşine . Ve salıverdi gözpınarlarındaki damlaları .

-Afra ..'dedi ağlamaklı bir sesle . 'Bacım ben çok sevindim . Şükürler olsun Rabbime , bu duyguyuda nasip etti bize .' Geri çekilip yüzünü elleri arasına aldı . 'Allah analı babalı , imanlı büyütsün güzel bacım ..'

-Sağol kardeşim .'dedi Afra yanağındaki elleri okşayarak . 'İnşallah sizede nasip olur .'

Birden düşüverdi Emir'in elleri . Gözlerinden damlalar hızlı hızlı akmaya devam ederken , başını yine pencere çevirdi . İçi yanıyordu .. içi cayır cayır yanıyordu . Ama elinden gelen hiçbirşey yoktu . Hümeyra gitmişti .. Ve ona Emir git , demişti .. Pişmanlığından ölmüyorsa , bu sadece Rabbin böyle istemiş böyle nasip etmiş olmasındandı . Ama Hümeyrasını kaybetmek ... işte ona çare yoktu .

-Emir .. Ben biliyorum .'dedi Afra yumuşak bir ses tonuyla . 'Ben biliyorum kardeşim . Hümeyra dönecek . Ve sizde çok mutlu olacaksınız ..'

-Bu ..'diyerek gözlerini sildi ve Afra'ya baktı Emir . 'Bu gerçekten olabilir mi ? Buna gerçekten inanıyor musun Afra ? Ben onu çok kırdım .. Ben ona git dedim .. O da gitti ..'

-Hümeyra zeki bir kız Emir . Sana kırılsada , seni o adamın kandırmış olduğunun farkındadır . Ve elbet dönecek . '

-İnşallah bacım inşallah .'diyerek cebinden tekrar çıkarttı tesbihini Emir . Böyle zamanlarda ya Kuran okur yada zikir çekerdi . Böylece biraz hafiflerdi kalbinin yükü . 'Allah bilir ... Hümeyra şimdi nerelerdedir ...?'