*7. bölüm*

13.1K 1.2K 208
                                    

Yusuf dedi Züleyha , sana gel kaderim ol diyemem .. o kadar ki , güldeki sevda , çöldeki ateş kadar kadersin bana ...





🍃~Ruy-i Mah'ım ..🍃

Günler geçmişti o 'denizli' günün üzerinden . Günler geçmişti ve Hümeyra'nın misafirliği giderek uzuyordu . Şikayetçi değildi Halide hanım . Aksine evde bir can yoldaşı daha olmuştu . Uyumlu kızdı Hümeyra . Hatta öyle ki bazen içinden geçirmiyor değildi böyle bir gelini olmasını istediğini . Elindeki dikiş işini yamacına bırakıp yerinde doğruldu. Bakışları karşı sedirde oturan genç kızda sevgiyle gezindi.

-Hümeyra kızım .'dedi o her zamanki anaç tavrıyla. Hümeyra güzel gülümsemesiyle kaldırdı başını elindeki kitaptan . Emir'in verdiği kadın ve aile ilmihalini okuyordu günlerdir . Kitap oldukça kalındı . Ama Hümeyra da bir o kadar hevesliydi öğrenmeye . Deniz gözler yaşlı kadına nezaketle çevrildi.

-Efendim Halide teyzecim .'dedi ince sesiyle. Halide hanım aldığı yumuşak cevaptan hoşnut olarak gözlerini Hümeyra'nın üzerinde gezdirdi . Bu kızcağız büyüten babaannesinden Allah razı olsundu. Başındaki tülbentin önünü açıp oyalarını arkaya ittirdi.

-Hadi kalk hazırlan güzel kızım . Emir yarım saate gelip götürecek bizi. Millet doluşmadan orada olalım. Ev sahibi sayılırız. '

Afra'nın kına gecesi vardı bu akşam baba evinde. Günlerdir süren misafirliğinde en yakın arkadaşı olmuştu Hümeyra'nın. Sadece son birkaç gündür düğün telaşesinden uğrayamamıştı yalnızca. Eh yanında olma sırası da Hümeyra'ya gelmişti. Zaten annesi de yıllar evvel vefat ettiği için bir kanadı kırıktı genç kızın. Hümeyra kitabını bırakıp hemencecik ayaklandı. Emir yine aynı mesafeyi aralarına koymaya devam ederken , Afra yardımcı oluyordu ona her konuda. Böyle güzel arkadaşlığı olmasından son derece memnundu.

Ağır adımlarla girdi odasına . Köşede duran bavuluna baktı . O gün eve dönerken otele uğrayıp almışlardı . Ama hala açmaya gitmiyordu eli . Sanki eski hayatı vardı bu bavulun içinde . Emir'siz, huzursuz bir geçmiş... Bavuldan gözlerini çevirip dolabı açtı ve bu gece giymesi için Halide teyzeyle birlikte aldıkları elbiseyi çıkarttı . Aldıkları yerdeki kız üzerine eşarpta uydurmuştu ama Hümeyra sessiz kalmayı tercih etmişti . Hazır değildi daha . Öğrenmesi gerekiyordu . Herşeyi adım adım öğrenmesi gerekiyordu Emir'i kazanmak için.

Elbiseyi giydi ve saçlarını arkadan tutturdu . Böyle yapınca daha da belirgin oluyordu denizden mavi gözleri . Makyaj namına bir tek Halide teyzenin hediyesi sürmeyi sürmüştü , her ne kadar eli makyaj çantasına gitse de . Ve usulca odasından çıktı .

-Ben hazırım Halide teyzecim .'dedi yaşlı kadının yanına adımlarken. Halide hanım hayran gözlerle süzdü Hümeyra'yı . Ne olurdu sanki Emir şu inadını kırsada şu kızla evlense? Senelerdir ne zaman evlilik lafı etse susturmuştu onu oğlu . Şimdide o çekiniyordu konuyu açmaya . Çünkü aynı cevabı almaktan korkuyordu .

-Çok güzel olmuşsun benim güzel kızım .'dedi en tatlı gülümsemesiyle . Ve çalan kapı sesiyle irkildi . 'Heh Emir'de geldi . Sen al çantanı gel . Ben iniyorum aşağıya .'

Başını olumlu anlamda sallayarak girdi odasına . Çantasını yatağın üzerine koymuştu . Birşey unutmamak adına fermuarını açıp içine bir göz atmak istedi . Ve telefonunu gördü. Günlerdir kapalı tuttuğu telefonunu. İçinden gelen bir hisse kapılıp bastı tuşuna ve açtı . Ailesi merak etmiş olmalıydı. Telefon açılmış ard arda gelen bildirim ve mesajlar nihayet sona ermişti . Annesi ve babası defalarca aramıştı onu . Ve tabiiki Cem . En yakın zamanda haber alamazlarsa Türkiye'ye gelip polise gideceklerini haber vermişlerdi . Ani bir kararla girdi mesaj bölümüne Hümeyra .

Göklerdeki Nikah (Tamamlandı) Where stories live. Discover now