*15. bölüm*

9.8K 835 147
                                    

"Her ezana karışan dualarım vardır benim sevgili ..
                          Adın geçer ...
                          İçim yanar ..
                          Adın geçer ...
                          Gözüm dolar ..
                          Adın geçer ...
                           Vakit durur ..
                           Adın geçer ...
              Ömrüm bitecek gibi olur ..
              Yanımda olmasanda sevgili ..
             Derdimize sarılıp , sabredip ,
                  Beklemek düşer ..
   Kimse anlamasada derdimizi sevgili ..
   Bize içten bir 'Eyvallah' demek düşer .....


🍃~Süveyda-ül Kalb .. 🍃

                       


-Yine doğru düzgün birşey yememişsiniz Su hanım .'

Hümeyra gözlerini pencereden bir an çevirip , sehpanın üzerindeki yemek tepsisine uzanan Yeliz'e çevirdi . Evet , haklıydı . Kendini ne kadar zorlasada midesi kabul etmiyordu o adamın evinde birşey yemeyi . Bu yüzdende geçen 3 ayda fazlasıyla kilo vermişti . Öyleki , sabah aynada gördüğü manzaraya inanamamış , çöken gözaltlarıyla çirkinleştiğini düşünmüştü . Hıh , keşke çirkinleşseydide bu adam onu özgür bıraksaydı artık .

-İştahım yok Yeliz . Ayrıca rica etmiştim bana Su değil Hümeyra demen için . Benim adım Hümeyra . Su çoktan öldü .'dedi Hümeyra kollarını gögsünde kavuşturarak . Yeliz üzgün gözlerle baktı ona .

-Bu kadar yemekle insan nasıl yaşar ? Hasta olmanızdan korkuyorum .'

Dayanamayıp oturduğu koltuktan kalktı Hümeyra . Ağır adımlarla Yeliz'in yanına ulaşıp elini omuzuna koydu . Dert ortağı olmuştu bu kız ona . Bu işkence evinde geçirdiği günlerde alabileceği nefes olmuştu . Ve Cem tarafından gelebilecek ilk ve son iyi şeydi belkide .

-Üzülme Yeliz . Dua et . Allah beni bir an evvel burdan ve o adamın elinden kurtarsın . Ben aç kalmaya razıyım .'

Yeliz başını iki yana sallayıp her zamanki gibi dolu getirdiği tepsiyi yine dolu bir şekilde alarak odadan çıktı . Onun çıkmasıyla direncinin sonuna gelmiş gibi hissederek gidip kendini yatağa bıraktı Hümeyra . Gözlerini kapattı ve derin bir nefes aldı . Neler yaşamıştı şu üç ayda ? Belkide ömrü boyunca ağlamadığı kadar ağlamıştı . Dua dua yalvarmıştı Rabbine , bu adamdan kurtulmak için . Tabii birde Emir .. Ah Emir .. Yaşadıkları her anı , her dakikayı düşünüyordu günlerdir . Nasıl git diyebilmişti ona ? Bu kadar mıydı sevgisi ? Yalancı bir adamın sözlerine itibar edip , vazgeçecek kadar mıydı ? Aklına gelen düşünceleri savuşturdu . Şeytan vesvese veriyor olmalıydı . Hem , Allah bilir neler söylemiş , neler uydurmuştu Cem onun hakkında da Emir öylesine delirmişti ..

Gözlerini açıp sağa doğru döndü ve dizlerini karnına çekti . Buraya geldiği o ilk gün gelmişti aklına . O şeref yoksunu adamın ona az daha en büyük kötülüğü yapmaya kalktığı o gün . Ama çalan telefonla göndermişti Rabbi Hümeyra'ya yardımını . Ve o şerefsiz , ruhu gibi kirli olan bedenini Hümeyra'nın üzerinden çekmiş ve telefonu açmıştı . Bir süre telefonla konuşmuş , sonrada etrafa küfürler savurarak odadan çıkmıştı . Ve bir dahada Hümeyra'ya o kadar yaklaşmamıştı . Bunun için sürekli şükrediyordu Hümeyra . O gün o arayan kimdi , bilmiyordu ama , Rabbi onun eliyle Hümeyra'nın imdadına yetişmişti .

Göklerdeki Nikah (Tamamlandı) Where stories live. Discover now