Alpha and The Bitch

Chapter 6 Fallen

"May nagpapabigay."

Inabot ng katabi kong babae. Nakita ko na kanina ang maliit na piraso ng papel na pinagpa-pasapasahan nila at para sakin pala. I got a secret admirer in more than one week stay here? Na sa Botany class ako ngayon, na sa gitna ng discussion tungkol sa herbal medicine ang guro. Binuksan ko ang maliit na papel na sa sobrang daming pinagdaanan ata e lukot na lukot na.

"Magkita tayo ngayon sa gubat. Sa dating lugar kung saan tayo nagkita nong huli. -V"

"What?"
Kung pwede lang sigurong maging literal na iisang linya ang kilay ko nangyari na sana ngayon sa sobrang dikit nila.

Van? As in the arrogant gray- yellow green-eyed monster? That hot and handsome creature? You gotta be kidding me!

"Impossible," I whispered.

Hindi sa natatakot ako dahil sa nasaksihan ko no’n, it’s because I've seen his eyes shifting even before with another Laurent named Vince at my first day here. And kung anong klase man ng nilalang sila… I'm not afraid because I think they are harmless. Saka lang ako matatakot kapag masama na ang kaganapan, I'm not afraid of anything remember?

Plus according to my research, vampire's eyes are red. So hindi sila tulad ng mga kwento na perwisyo sa bayan.

Perhaps they could be a werewolf, right? A hybrid one? Aswang, manananggal tikbalang or the likes!

Hindi lang ako, as in hinding-hindi lang ako makapaniwala na what? Inviting me in the forest? Vander? Dalawang bagay ang naiisip ko. It’s either he'll throw me with angst and his arrogance push me on cliff or ask me out like on a date.

Wait. Ano nga sinasabi ko??

Impossible.

Mas imposibleng mangyari ang huling sinabi ko.

Sumilip ako sa bintana sa tapat ko.

Its him!

Sa ilalim ng puno sa quadrangle, hindi iyon kalayuan sa green house,

So… Posibleng siya nga ang nagpaabot ng sulat.

But why?

Tinignan ko ang sulat muli,pupunta ba ako?

Napaiwas ako bigla ng tingin nang lumingon siya sa direksyon ko.

Putik!

Puso kalma!

Sa sobrang pag-iisip ko kung anong sikreto na tinatago niya parang nagkakaroon ako ng ainterest sa kanya

Kingnang ‘yan!

"Ms. Cassandra, sa dami ng sinabi ko I don't think may naunawaan ka, care to share what’s on your mind before we end the class?"

I heard the sarcasm in her voice.

Ano ulit ang discussion?

"Well," I thrilled at napilitan akong tumayo.

"I was just in deep thought about our discussion awhile back," wika ko. Napangiwi ako sa ‘king utak. Okay.

So anong sunod sa palusot mo Cassandra?

"You said there's no cure for a hundred percent killing of cancer cells, that's why people depends and trying every possibilities even herbals, but I'm just thinking with the technology now. It’s too impossible that science hasn't discovered it yet, could it be, they're just hiding the cure? After all, cancer medication is a big shot earning great bucks. Yun lang po iniisip ko," I said.