Alpha and The Bitch

Chapter 19

Naramdaman ko ang matinding kirot na tila sasabog ang ulo ko. The pain goes on until a soft caress makes the pain lessen for a while.

"Hmm…"

Nagpatuloy iyon. Until I felt warmth on my cheek. The warmth went to my forehead. Then to my lips. Nagtagal ang init na iyon sa labi ko.

"Hmm,” I hummed once again.
I tried hard to open my tired eyes.

Ang namulatan ko ay isang bagay na blurry. I’ts so close on my face. Seconds later, my senses became vivid . May pamilyar na pakiramdam ang na sa malapit sa ‘kin.

Hanggang sa unti-unting luminaw ang aking paningin.

Its Vander!

Nakalapat sa labi ko ang mga labi niya! Itutulak ko na sana siya pero doon na siya lumayo. May mapaglarong ngiti sa labi niya and I was in shocked! Bakit niya ako hinalikan?!

"Fuck y-"

"I'll explain baby," he cut me. He has this sheepish and shy smile. Sinamaan ko siya ng tingin.

"Explain."

Dahan-dahan akong bumangon nang ma-realize kong na sa kama ako sa loob ng hindi pamilyar na kuwarto.

"You know in fairytales, the prince kisses the princess to wake up. You did."
Hindi ko pinansin ang sinabi niya. I tried to remember everything else bago ako nawalan ng malay.

"Isabel… where are they?" I asked.

Inalalayan ako ni Vander sa pagtayo dahil bahagya pa lang akong nahihilo.

"Sa baba sila. There's someone who wants to talk to you. Are you good now? Bubuhatin kita."

Tinignan ko lamang siya. Pinakiramdaman ko ang paligid. It’s steady now.

"Kaya ko. Hindi na ako nahihilo. Bring me to them."

Naglakad kami palabas sa isang malawak na hallway. May ganitong lugar ba sa Deniva?

"Where are we?"
Vander smiled.

"You don't remember the place?"

What? Tinignan kong muli ang paligid. It’s a wide old mansion. Those pillars. The smell. Wait… the smell.

"Are we in mistletoe?!"

He smiled widely. "Yes. In my house"

Bumaba kami ng hagdan. Habang papalapit ay may mga tinig na unt-unting lumilinaw.

"That's plain stupid!" Isang boses ng galit na matanda.

"We won't enter a battle and make everyone life at risk!"

"At tumunganga lang tayo na hintayin masakop ng mga bampira ang mundo?" wika naman ng isang babae.

"They're growing in number. And it is not impossible now."

"There's actually two side of the prophecy "

They're talking about me.

"The half blood will end the vampire race. Or it will end the life existence of humans by joining the vampire force. She has it okay! Na sa mga kamay ni Cassandra ang lahat. It’s either she’ll end the vampire race or join them. "

Naririnig ko ang mga tinig mula sa kaliwang bahagi ng mansiyon pero sa ibang daan ako dinala ni Vander.

"We need to talk to her. Inform her. And convince her."

"What you think she'll want to stay here? Her vampireblood is thicker. She's a murderer remember?!"

Natigil ako sa paglalakad. Nilingon ko ang hallway kung saan naririnig ko ang mga tinig.

"This way, Cassandra,” tawag sa akin ni Vander..

Ako lang ba ang nakakarinig ng mga usapan?
And what murderer? Ako ba ang sinasabi ng mga tinig? Ako ba? I can't remember a single soul that I killed. Kahit pa man kayang-kaya ko iyon gawin, but I don’t want to.

"Hey? You okay?" May pagtataka sa mukha ni Vander.

"Sino ba ang gustong kumausap sakin?"