Alpha and The Bitch

Chapter 17

Konti na lang at mapipikon na ako kay Vander. He's been nagging me through out the day. Maya’t maya niya akong puntahan para panoorin sa pagtatrabaho. I started working. Dahil wala akong magagawa so I decided to try. Pabagsak kong inilagay ang bundok ng papeles sa mesa niya dahil sa mga tingin niyang nakakainis.

"Quit staring or I'll snap those eyeballs of yours, Vander. And me being a half blood don’t have anything to do about it."

Mas lalo akong napikon nang ngumisi lang siya at nag-inat.

"I love doing this. Watching you working. Your sexy walking, your graceful movements. Damn, Cara, you’re slaying." In a gush of wind, he's already behind me. "I want to touch you."

Hindi ko lubos akalain na ganoon na lamang ang reaksiyon ng katawan ko sa pagkakalapit namin at sa pagbulong niya sa kaliwang tenga ko. I sense his right hand aiming to touch my skin. Agad kong pinigilan ang kamay niya. In a fast pace, I managed to bring it on his back and twisted it making him groan in pain.

Napangisi ako. I can beat an alpha to a close combat with my senses.

"Ugh!" 

Naramdaman ko ang paghila ng malayang braso niya sa bewang ko. In instance, I am now lying on his table and he's on top of me, smirking.

"Nah. I like this position. Shall we stay like th-"

Before he could finish his sentence, I hit his groin and push him hard off me. Lumagapak siya sa pader at nahulog ang mga papeles na nasa isang coffee table na nabangga niya.

"My baby is wilder now," he said.

"Yeah? Try me,” untag ko.

Tumakbo siya palapit sa ‘kin. He manage to push his table away in one hard push. Tumilapon iyon sa pader at nasira ang paa. Damn it! Pinigilan ko ang kamay niya na lalapat sana sa bewang ko. Inambaan ko siya ng suntok pero nakangiti lang niya iyon na inilagan. 

Using my feet with my red office stiletto, hinila ko at pinaangat sa ere ang kanyang swivel chair at hinuli ng malaya kong kamay. Akma kong ihahambalus iyon sa kaniya nang makarinig ako ng mga yapak ilang pulgada ang layo sa pinto ng office niya, narinig din ata niya iyon dahil pareho kaming natigilan.

I roamed my eyes around his now a full mess office and back to him. Ibinagsak ko ang swivel chair at binitawan ang kamay niya.

"Stop smiling, idiot." Naiirita ako.

But he didn't stop.

"Sir Vander? Can I come in?" maya’y wika ng kanyang secretary na nasa labas ng office niya.

Tinignan ko si Vander at hinintay ang sasabihin niya. He just can't let her in!

"Give me a second, Mia." Nilapitan niya ang mga nagkalat na papeles at tinignan ako. I just rolled my eyes with his silent asking if i could help him.

Inayos ko ang mesa niya na nasira na. Pinulot ang mga nabasag na vase at nagkalat na piraso niyon.

"I love playing with you, Cassandra. And I'm serious when I told you I want you."

I stared at him. I can see his emotions but I don’t want to acknowledged it.

"Gonna back to work now."

Pagkarating sa office cubicle ko, agad akong umupo dahil sa biglaang panghihina. Damn feelings. Hindi ko dapat nararamdaman ang mga ito. In the first place, the bond we had was already gone.

"Narinig niyo ba mga ingay sa office ni sir Vander kanina?"

Nilingon ko ang mga ka-officemate ko na dumaan sa cubicle ko.