Korku Okulu

Korku Okulu - 43.Bölüm - Efsun'un Planı

"En yakınımızda derken ?"

"Bizi bu kadar iyi bilen birinin bizi tanımama ihtimali yok. Düşünsene nerede, ne zaman olduğumuzu bile biliyor veya takip ediyor. Bu kişi çok yakınımızda!"

Melis'in dediklerini biraz düşündüğümde aklıma Tülin'in dedikleri geldi. Efsun bize yeterince yakındı. Bizle alakalı bilgileri başkasına aktarabilirdi, ama bunu niye yapıyordu ki ?

Biraz daha konuştuktan sonra okuldan çıktık. Bize doğru giderken telefonum çaldım. Gizli numaranın aradığını görünce telefonu Melis'e gösterdim. Melis bana bakarak "Aç telefonu. Sesinden kim olduğunu anlayabiliriz belki." dedi. Telefonu açtığımda boğuk bir ses duydum. Anlaşılan ses değiştirme cihazı kullanıyordu. Bunu fark edince hemen telefonu kapattım. Melis'e ses değiştirme cihazı kullanıp arandığımı söyledim. "Biri bizi işletiyordur." dedi.

Melis ile bizim eve girecekken evin anahtarının yanımda olmadığını fark ettim. Annemi aradığımda işi yüzünden akşam eve gelebileceğini söyledi. Ben de ki anahtar muhtemelen okuldaki kitaplarımın arasında kalmıştı. Melis kendi evlerine doğru gitti. Ben tekrar okula gitmeye başladım.

Okula vardığımda hâla birilerinin olduğunu gördüm. Hemen sınıfımın olduğu yere gittim. Sınıfa vardığımda hemen sıramın altındaki kitaplara baktım. En üstte ki kitabımın arasından anahtarı buldum. Daha fazla vakit kaybetmemek için hızlıca eve doğru gitmeye başladım. Okulun çıkışında Efsun'u gördüm.  Hemen önümde yürüyordu, telefonda konuştuğu kişiye o kadar odaklanmıştı ki beni fark etmedi bile.

Biraz yanına yaklaşmaya çalıştım. Telefonunda ki konuştuğu kişiyle konuşmalarını çok merak ediyordum. Sadece Efsun'un sesi geliyordu.

"O işi bu gece bitiriyorum." dedikten sonra telefonu kapattı. Telefonu cebine koyduktan sonra arkasına döndü. Beni görünce panikledi. "Sen beni mi takip ediyorsun ?" diye bağırdı. "Ne alakası var." diyip geçiştirdim. Benim lafımı bile tam dinlemeden uzaklaşmaya başladı. Onun arkasından gidip onu takip etmeye başladım. Akşama kadar takip edip ne yapacağını öğrenmem lazımdı.
.
.
.
Bir parka gidip uzun bir süre oturdu. Birisiyle telefonda konuştuktan sonra Tülin'in olduğu hastaneye gidip içeri girdi. Ne yaptığını daha da merak etmiştim. Arkasından hızlı ve sessizce onu takip ederken, Tülin'in bulunduğu kata doğru çıktı. Beni görmesin diye yan koridorun ucundan onu izliyordum. Tülin'in yattığı odanın kapısının önüne gelerek etrafa baktı. Muhtemelen yapacağı şeyin birisinin görmesini istemiyordu. Odadan içeri girer girmez odanın kapısındaki aralıktan bakmaya çalıştım. Tülin'in başındaki yastığı hafifçe kaldırıp eline aldı ve yavaşça kafasına tutmaya başladı. Resmen boğmaya çalışıyordu. Bir anda içeri daldım. "Efsun! Sen ne yapıyorsun ?"

- Bölümü nasıl buldunuz ? -