Perfect Couple: A Jerk and A Bitch (COMPLETED)

Chapter 12

Author's Note:

I dedicate this chapter to molashii :)) Gustung-gusto niya kasing magkabalikan na sina Klint at Blade. Hahaha

Sobrang affected kasi siya sa nangyari.

molashii, dear, this one's for you. :)

Happy reading, pips!

~Sugar~

*KRIIIINGG!*

*KRIIIINGG!*

Naaasar na inihagis ko yung alarm clock ko sa sahig.

Naman kase. Antok na antok pa ko e.

Pinilit kong makatulog ulit pero hindi na ko nakatulog.

I reached for my phone and checked what time it is.

8:47 AM.

8:47 AM?!

Alas-nuwebe yung pasok ko!

Shit!

Nagmamadaling bumangon ako at naligo.

Apat na oras lang yung tulog ko.

Pa'no ba naman kasi, hindi ako pinatulog nina Klint...

At Vince.

Tss. Buong araw kahapon, hindi ko nakita ni anino ni Klint.

Wala rin akong na-receive ni isang text message mula sa kanya samantalang dati naman kulang na lang sumabog na yung phone ko sa mga texts niya.

Pa'no pinupuno niya ng korning mga banat yung inbox ko, kasama na pati pang-aasar niya.

Malamang di na mag-text yun sa'yo. Break na nga kayo di ba?

I groaned.

Oo nga naman.

Pero nakakaasar lang kasi. 

Nasanay na kong kasama siya, eh.

Tapos wala talaga siyang balak na mag-explain? I just want to feel that I was needed, that he still wanted me, masama ba yon? Sobrang pakipot ko na ba non? 

I hate that I keep on looking for him when I was the one who pushed him away. I hate that I fucking care now that he's not around. I fucking hate how he's making me feel!

I was supposed to be heartless. I was supposed to not give a fuck. But he turned me into something pathetic! I am hurting but I do not have any idea why, goddamn it!

And then there was Vince, the motherfucker.

Of all people, bakit siya pa yung naging kapatid ni Vann?

Bakit kung kelan naibaon ko na sa limot yung ginawa niya, saka ulit siya magpaparamdam?

Ano? Nananadya ba siya?

Sumasakit ang ulo ko sa pag-iisip.

Bwisit talaga kahit kelan ang mga lalaki!

Fuck Klint! Fuck Vince! Fuck everyone and everything! I just don't want to care anymore.

Pagkabihis ko, hindi na ko nagsuklay. Pinaraanan ko na lang sa mga daliri ko yung buhok ko.

Kinuha ko na yung bag ko at lumabas na ko at pumunta sa garahe.

Nagtaka ako nang makarinig ako ng bulungan sa labas. Actually parang hindi na bulungan kasi ang lakas ng mga bulong.

Which was very unusual because my neighborhood was usually quiet.