Best Mistake (VOLTOOID)

Epilogue

'Ikrame, waarom huil je?' Terwijl ik mijn tas snel op een dressoir leg loop ik snel op haar af.  Als ik bij haar ben sla ik mijn armen om mijn vierjarig-dochtertje heen, waarna ze haar hoofd snikkend tegen mijn borst aan zet. 'C-Charaf...' snikt ze hard, waarna ze verder niet eens meer uit haar woorden komt.

Saif kijkt me met een rare blik aan als hij haar zo ziet en laat zijn ogen vervolgens naar Charafeddine glijden die onschuldig met zijn armen achter de rug tegen de muur aangeleund staat. Hij begint zachtjes te lachen en loopt op hem af. 'Charaf, wat is er gebeurd?' vraagt Saif, terwijl hij voor hem geknield gaat staan. Charaf haalt langzaam zijn schouders op. 'Ik liet haar perongeluk vallen...'

Charaf is de exacte kopie van Saifeddine. Dezelfde blauwe ogen en pikzwarte haar. Dezelfde lippen en kaaklijn. Kortom, alles is hetzelfde. Zelfs zijn wenkbrauwen, en al helemaal als ze ernstig staan want dan lijkt het gewoon echt precies op Saif. Oké, er is stiekem wel één ding dat hij van mij heeft. Zijn neus. Zijn oh zo schattige neus.

En Ikrame? Zij is een echte mengeling van ons twee. Ze heeft dan wel mijn goudbruine haar, maar heeft dan toch wel echt zijn blauwe ogen overgeërfd. Haar lipjes en wenkbrauwen heeft ze verder nog wel van mij, maar verder is ook zij precies Saif.

'Wacht, laten vallen? Hoe?' Hij kijkt zijn zoontje met grote ogen, waarna hij begint te lachen. 'Laat maar, wil niet eens meer weten hoe,' grinnikt hij en staat dan op. Hij pakt Charaf's hand vast en trekt hem naar mij en Ikram toe. 'Zeg eens sorry tegen je zusje, Chaffo.' Saif knikt met zijn hoofd naar Ikrame die haar broer met grote ogen aankijkt.

'Sorry, Ikrame. Zijn we nu weer broertje en zusje?' vraagt hij twijfelend, terwijl hij zijn achterhoofd krabt. Ikrame glimlacht waterig, waarna ze hevig met haar hoofdje knikt. Lachend schud ik mijn hoofd, terwijl ik met een tissue haar tranen wegveeg. Ze laat me weer los en rent dan samen met haar broer terug naar haar speelgoed toe die op de grond ligt. 'Charaf, kijk!'

'Klaar om te gaan, koningin?' Saif kijkt me glimlachend aan, terwijl hij zijn hand naar me uitsteekt. Koningin, zo noemde hij me standaard sinds de geboorte van Ikrame en Charaf. Ikrame is zijn prinsesje geworden sinds dat bewuste moment, waardoor ik dus automatisch zijn koningin werd. 'We moeten wachten op je zusje, zij zou komen oppassen op de kids, remember?' Ik tik hem op zijn neus.

Net op het moment dat hij iets terug wil zeggen gaat de bel, waarna niet veel later luidruchtige Nouara in de deuropening verschijnt. Saifeddine kijkt haar hoofdschuddend lachend aan. 'Hallo grote broer!' Ze wilt hem een knuffel geven, maar beseft dan al gauw genoeg dat dat een beetje moeilijk gaat door haar buik. Ze wrijft er even over heen, drukt een kus op zijn wang en loopt dan neuriënd het huis in. 'En hallo schoonzus!'

Ook mij geeft ze een kus. Ik lach zachtjes. 'Waarom duurde het zo lang?' grinnikt Saif als hij weer bij ons is. 'Kijk, ook ik heb een man die een maag heeft. Of naja, in mijn geval heeft hij er vier. Maar goed, alles liep een beetje uit. En een zwangere vrouw kun je niks kwalijk nemen, toch?' Ze knipoogt. Saif's blik glijdt even kort naar mij. 'Daar kan ik me inderdaad in vinden.'

Ik rol met mijn ogen als hij dat zegt, waarna ik even kort over Nouara's buik wrijf. 'Weet je zeker dat je het aankunt?' Ik wenk met mijn hoofd naar de twee herriemakers. 'Ja! Ik heb het zelf aangeboden en daarnaast lijkt het me ook een goede oefening. Zo weet ik zeker dat ik er tenminste één aankan,' grinnikt ze, waarna ze op ze afrent wat er ongelooflijk schattig uitziet met dat buikje.

'En nou hup, ga vieren dat jullie als stel al vijf jaar getrouwd zijn!' Ze kijkt ons streng aan. 'Daaag schatjes.' Terwijl Saif me meetrekt naar de deur probeer ik nog als een idioot naar mijn kinderen te zwaaien. 'Mama, waar ga je naartoe!?' Ikrame staat geschrokken op. 'Oh shit... dat had ik niet moeten doen,' fluister ik vloekend. Nu gaat ze er weer op los gillen vragend naar mij. Nouara kan me nog net een dodelijke blik sturen voordat Saif de deur sluit.