Double the Adventure

Chapter 9: Monthsary Date

Chapter 9: Monthsary Date

 

 

"Joy-chan, Ren-kun."

 

 

Dumilat ako. Anjan na pala si Kuya Jun. Halatang kagagaling niya lang sa school. Hapon na pala? Wow, ang tagal na pala. Sabagay, pagod naman kasi kami sa pag-alaga sa mga bata kanina.

 

 

"Oh, konnichiwa," sabi ko. Umupo ako ng maayos tapos nag-stretch. Nagising na rin si Kuya Ren.

 

"Looks like you two are tired. Thanks for taking care of the kids for me," sabi niya sabay ngiti. Ang gwapo niya talaga. Parang Kuya Ren. Literally. Haha.

 

"You're welcome," sabi ko. "Ahm, can we go now?"

 

"Oh, sure. Thanks again, okay?"

 

"Okay. Tara na, Kuya Ren," sabi ko.

 

 

Tumayo na kami at lumabas. Kumaway pa nga sina Mikan at Shun samin eh. Ang babait ng mga batang yun, kahit sobrang kulit nila at makalat sila sa mga laruan nila. Haha.

 

 

Tumingin ako sa relo ko. 5:10 PM na. We decided na mag-strolling muna kami bago mag-dinner. Habang naglalakad sa mga sidewalks, nakita namin na unti-unti nang dumadami ang mga taong nagsisidagdaan dito para sa kani-kanilang mga lakad. In fairness, ang ganda pala ng city sunset dito sa Tokyo.

 

 

"San na tayo?" tanong ko. Nakaakbay siya sakin habang ako naman nakasandal sa shoulder niya.

 

"Ewan ko. Ikaw san mo gusto?"

 

"Ikaw ah."

 

"Anong ako? Ikaw masusunod."

 

"Okay. I order you to pick where to eat."

 

Ginulo niya ang buhok ko. "Haha. Anong klaseng utos yan?"

 

"Sabi mo ako masusunod. Kaya yan. Utos ko. Haha."

 

"Ibahin mo. Ikaw na lang pipii."

 

"Eh sinong may hawak ng pera?"

 

"Ako."

 

"Oh pala eh."

 

"Strolling muna tayo. Masyado pang maaga eh."

 

"Haha. Oo nga."

 

 

That time, I felt like going on a super shopping spree. Ang dami kasing shops dito eh. Pero siyempre, limited ang pera. Tsk. Sana unlimited na lang ang pera. Pero hindi yan hadlang para magsaya kami. Monthsary namin ngayon, at nasa ibang bansa pa kami. Kaya siyempre, as much as possible, sulit-sulitin na namin ito.