Chapter 3: James

318 32 9
                                    

It's a Sunday today. Narito lang ako sa loob ng boarding house ko. Naisipan ko na maglinis ng luwarto upang maging presentablr naman sa paningin ko at maging isang tunay at ganap naa kuwarto ang kuwarto na aking tinutuluyan. Ilang buwan na rin ang nakalilipas simula nung nalinis ko ito, siguro ay tinamaan ako ng katamaran.

At dahil hanggang ngayon, medyo iniinda ko pa rin ang balikat ko, na nabangga ng kung sinong lalaki man iyon kahapon. Huwag lamang siyang magpapakita saakin.

Hindi ko palalagpasin ang araw na ito. Tutal, wala naman akong pasok sa part-time at wala rin naman akong gagawin na assignments. Kaya ang tanging gagawin ko lamang ngayong araw ay ang maglinis.

Nagsimula na akong kumilos. Kinuha ko ang aking cellphone at isi-net ko ito sa playlist kung saan naka-add ang lahat ng mga music na paborito ko. Pumili ako ng isang kanta, na talagang napakapaborito kong patugtugin. Nang mapili ko na ang kanta, itinodo ko ang volume para naman mas ganahan ako na maglinis.

Oo nga pala
hindi nga pala tayo
Hanggang dito lang ako
nangangarap na mapa-sayo
Hindi sinasadya
Na hanapin pa ang lugar ko
Asan nga ba ako?

Matapos kong mapili ang nais kong kanta, nagsimula na akong maglinis. Walis roon, walis rito. Punas roon at punas rito. Habang naglilinis ako, bigla akong nakaramdam ng biglang gumaan ang pakiramdam ko.

Andiyan pa ba sa iyo?
Nahihilo, nalilito
Asan ba ko sayo?
Aasa ba ko sayo?
Nasusuka ako
kinakain na ang loob
Masakit na mga tuhod
kailangan bang lumuhod?

Ang sarap sa pakiramdam na habang may musikang patuloy sa pag-awit, ay ibayong kasipagan ang tumatama saakin. Napakasarap maglinis, 'yung tipong hindi mo mararamdaman ang pagod.

Gusto ko lang naman
yung totoo
Yung tipong ang sagot
ay di rin isang tanong
Nahihilo, nalilito
Asan ba ko sayo?

Naging madali ang aking paglilinis ngayon araw. At ito ay dahil sa tulong ng musika na aking pinatugtog. Halos kalahati na rin ang aking natatapos, good thing dahil hindi ako masyadong nakaramdam ng sobrang pagod.

Asan ba ko sayo?
Nahihilo, nalilito
Asan ba ko sayo?
Aasa ba ko sayo?
Dahil, di na makatulog (makatulog)
Dahil di na makakain (makakain)
Dahil di na makatawa (makatawa)

Dahil sa kakaibang pakiramdam dala ng musika, nagawa kong kumanta at sabayan ito ng paglilinis ng aking kuwarto. Ito na ata ang pinaka cool na nagawa ko.

Dahil, di na
Oo nga pala
hindi nga pala tayo
Hanggang dito na lang ako
Nahihilo, nalilito
Asan ba ko sayo?
Asan ba ko sayo?
Nahihilo, nalilito
Asan ba ko sayo?
Aasa ba ko sayo?
Nahihilo... Nahihilo...
Nalilito...

Naging mabilis ang naging aking paglilinis. Natapos ko ang aking paglilinis at kasabay rin iyon matapos ng musika. Nang matapos na ako, muli kong tinignan ang buo kong kuwarto. Nag tagumpay ako na maging presentable sa paningin ko.

Hindi ko akalain na malilinis ko ang aking kuwarto sa loob ng maiksin oras. At habang pinagmamasdan ko ang maganda at malinis na kuwarto. Ay may pumukaw saaking atensyon. Nakarinig ako ng isamg katok mula sa labas ng aking kuwarto.

Napaisip ako. Wala naman akong inaasahan na pupunta ngayon. Wala rin akong inaasahan na bisita na pupunta ngayon rito. Napaisip naman ako kung sino ang taon iyon sa likod ng pintuan. Kaya naman agad akong lumapit roon at binuksan.

"Hoy, ikaw!? Ang aga-aga mong magpatugtog ng sobrang lakas. Bingi ka ba!?" Ito agad ang bumungad saakin. Isang pasigaw na paninita ng lalaking bagong gising. At halata sa kaniya na bagong gising siya dahil sa gulo-gulo ang buhok nito.

"Hello sa 'yo. Good morning-" Mahina kong pagbati rito.

Talaga bang naistorbo ko siya sa pagtulog? Siya pala ang katabi ng aking kuwarto. Pero, hindi naman ganun kalakas ang patugtog ko kanina. Alam ko, saktuhan lamang ang lakas na iyon at sapat na para marinig ko.

"Teka lang ha?" Napahinto ako ng pagsasalita. "Pasintabi lang ho? Saan ka po ba nakarinig ng nagpapatugtog ng kanta, na sobrang hina. Na parang langgam lang ang makakarinig. Tsaka ho? Nagpapatugtog lang ako. Marami ang nagre-rent rito, pero ika lang ang nagreklamo ng ganito?" Saad ko rito. Habang nagsasalita ako, ay mas pinili ko pa rin na kumalma rin. Tanging pag ngiti lamang ang aking ginawa habang nagsasalita sa harapan niya.

"Tsk! Pilosopo ka. Kahit na. Napaka-aga pa rin para itodo ng husto 'yung volume ng sound track mo. Hindi mo ba alam na nakakabulahaw ka nang natutulog!?" Halos pasigaw na pagsasalita nitong lalaking nasa harapan ko.

"Teka lang ha? Para ho sabihin ko sa 'yo, madalas ko ho itong gawin. Tulad nga nang sinabi ko, ikaw pa lang ang taong kumatok at nagreklamo sa pagpapatugtog ko. Kung nakakabulahaw ako, dapat may nakarating na saaking reklamo, 'di po ba?" Huminto ako sa aking pagsasalita.

Bakas sa kaniyang ekspresyon ang sobrang pagkainis. Kaya naman binuksan ko ng maigi ang pintuan ay lumugar ako sa gitna nito. Inilagay ko rin ang dalawang kamay ko sa aking beywang.

"Tsaka, ano po ba pakialam mo kung magpatugtog ako? Kung naiinggit ka ho, you can do the same naman. Para kwits tayo." I sarcastically said to the guy who is still standing in front of me.

"May araw ka rin sa akin." Natawa naman ako sa sinabi niyang iyon. I choose not to answer him back. It's just that, I just give him a beautiful smile of mine. Walang halong ka-plastic-an. Just a pure and true smile of mine.

Matapos niyang sabihin iyon, ay padabok siyang bumalik sa kaniyang kuwarto na nakasimangot. At parang pinagsakluban pa siya ng langit at lupa sa sobrang inis na naramdaman niya saakin.

And now, that he's finally gone. Ngayon ko lamang na-recognize 'yung lalaki kanina. He's definitely cute, kissable lips, pointed nose. Isa rin sa pumukaw ng atensyon ko kanina ang kaniyang makakapal na kilay at mapupungay nitong mga mata. He is almost perfect guy in every girls and gays' dream with.

But in all fairness, he's really cute when he's mad. His a lil bir red man and his face though. Ngayon ko lamang napansin na wala pala siyang suot na pang-itaas. Hindi ko namalayan 'yung sarili ko na na-explore ko na pala ang katawan ni Kuya.

While I still in thee middle of day dreaming of a guy, he has 6 six packs abs. Clear skin. I think, he's so fuckin' hot as hell. I feel like an ice cream, slowly melting because of him.

Gosh. I don't know. I made my self sarcastically awhile ago. Pero hindi ko magawang magalit sa kaniya kanina. I supposed to be mad at him like what he does. Napaisip ako. Self? Hindi kaya crush mo 'yon kaya hindi ka nagalit?

Napangisi na lamang ako sa mgaa naiisip kong senaryo saaking isipan. Now, I've finally realized that myself has its own side, it called naughty side. I think, this will be the first but not the last na magkikita kami. Or, either way, nagkita na kami pero hindi ko lang matandaan kung saan.

Crazy In Love With You [BOYXBOY][Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon