Crazy In Love With You [BOYXBOY][Completed]

Chapter 26: James

Jess called me na sabay raw kaming pumasok sa first class namin. He just asked me na hintayin ko raw siya sa gate ng University. At what do I expect? Narito ako. Whilee waiting my friend. Ang tagal niya. Almost ten minutes na akong naghihintay rito.

Habaang inililibot ko ang aking paningin, hindi nagtagal, I saw a gay guy walking along my way. Para siyang rarampa sa ginagawa niyang paglakad. Na halos lahat ng nakakasabay at nakakasalubong niya ay napapatingin sa kaniya.

When Jess reached his destination. I raise my left eyebrow.

“Why you took so long? You almost 20 minutes late according sa pinag-usapan natin.” I said without smiling at him.

Ngayon ko lamang ito ginawa sa kaibigan ko. I tend not to smile in front of him. Titignan ko kung effective ba ang ganitong pakana ko kay Jess.

“Sorry na. Medyo natraffic kasi ‘yung jeep na sinakyan ko.” He said.

While explaining his reason, my face is still in poker expression. I don’t dare myself to smile or rather, laugh either. I just enjoying playing with him. We’re not actually late. Too early to be late for our first subject.

“Then? What do you want me to do? Edi sana nilagyan mo ng pakpak ‘yung jeep para mabilis. At para hindi na rin ako naghintay sa ‘yo.” I said in most serious voice tone of mine.

“Baks! Sorry na nga, e. Malay ko ba na usad pagong ‘yung jeep na nasakyan ko.” He’s still complaining his side.

“Next time, kung sasabihan mo ko, don’t keep me waiting for so long.” Matapos kong sabihin iyon ay agad akong tumalikod.

Nang makatalikod na ko, doon ko na inilabas ang tawang kanina ko pa pinipigilan. Naramdaman ko namang sumunod na saakin si Jess sa paglalakad. Habang naglalakad kami, ramdam ko ang pag-iwas niya saakin. Kaya naman ako na mismo ang huminto sa paglalakad na ikinahinto niya rin.

“Jess—” Banggit ko sa pangalan niya.

Habang tinignan ko ang kawawang mukha niya, mas lalong lumakas ang aking pagtawa. Kaya naman agad na nagtaka si Jess kung bakit namumula ako sa katatawa.

“Baks, kanina galit na galit ka? Tapos ngayon naman, tawang-tawa? Ano? Dalhin na ba kita sa mental?”

“IT’S A PRANK!” Halos hindi na ako makabuo ng salita dahil sa halos na pagtawang nagagawa ko.

Napasimangot naman si Jess sa rebelasyong aking sinabi sa kaniya.

“Gago ka talaga, baks. Akala ko galit ka na saakin.”

“Ano ka ba? Ginawa ko lang ‘yon kasi nainip talaga ako. Pero, baks, ‘wag mong seryosohin ha? Prank lang ‘yon!” Saad ko rito.

Pinagpatuloy namin ang aming paglalakad na puno ng tawanan. Narating namin ang room at naroon na rin ang Prof namin. Halos ilang oras rin ang itinagal ng aming session ng biglang magdismiss ang Prof namin. Dahil raw may emergency meeting ang buong University.

“Baks, una na ako ha? May ime-meet kasi akong papa.” Kilig na pagpapaalam saakinni Jess.

Natawa naman ako rito. Para siyang nakababatang kapatid ko na nagpapaalam na gustong bumili ng candy. Napatawa na lamang ako sa ginawa niya.

“Oo na. Sige na. Mag-iingat ka mga lalaki ha?” Tanging pagkaway na lamang ang kaniyang isinagot saakin. Dahil sobrang nagmamadali na raw siya.

Matapos ang tagpong iyon, napagdesisyunan ko na lamang na umuwi sa dorm. Nang akmang maglalakad na ako, isang pamilyar na boses ang aking narinig mula sa likurang bahagi ko.

Nang lingunin ko iyon, isang Jonathan ang bumungad saakin. Napakalawak nang kaniyang pagkakangiti. Hindi ko siya nakita kanina sa dorm. Magkaiba rin kami ng first subject na pinasukan pero parehas kami ng oras.