သံသယများရဲ့ နောက်ကွယ် [ Completed ]

part - 2

အခန်း ( ၂ )

"ဘယ်​လို ၊ ကဗျာ က ​မောင့်ကို လမ်းခွဲတယ်​ ဟုတ်​လား"

"အင်း ၊ မ​နေ့က မနက်​​စော​စောစီးစီး ကိုယ့်ဆီ ​ဖုန်းဆက်​တယ်​ "

မြတ်​မင်း​မောင်​က မိုးနဲ့ ပန်းခြံမှာ ထိုင်​စကား​ပြောရင်း မ​နေ့က ကဗျာ လမ်းခွဲစကား ​ပြောခံခဲ့ရတာကို မိုးကို ပြန်ပြောပြ​​မိတယ် ။ ထိုအခါ မိုးက အံ့သြသွားဟန်နဲ့ မေးလာတယ်  ။

"ဟုတ်​လား ၊ မောင့်ကို သူက ဘာလို့ စပြီး လမ်းခွဲရတာလဲ "

"မသိပါဘူး မိုးရယ် ။ ကိုယ်​ သူနဲ့ ဘာပြသနာမှလည်း မရှိပါဘူးကွာ ။  အဲဒါကို ဘလိုင်းကြီး လမ်းခွဲမယ်​​ပြောတယ်​ ။ ကဗျာပဲ ကိုယ့်နောက်​ကို အရင်​လိုက်​ကပ်​​နေခဲ့တာ ၊အဲဒါ ခုကျမှ ဘာတွေအလိုမကျဖြစ်လဲ မသိပါဘူး "

"အင်း....ကဗျာ့မှာ အ​ကြောင်းတစ်​ခုခုရှိမှာ​ပေါ့ ​မောင်​ရဲ့ "

"တကယ်​​တော့ ကိုယ့်စိတ်​ထဲမှာ တမျိုးကြီးပဲ "

"ဘာလို့လဲဟင်"​

"ကိုယ်​ အရင်​က ရည်းစားတွေ ထားခဲ့တာ ဘယ်​သူမှ ကိုယ့်ကို စမဖြတ်​ကြဘူး​လေ ၊ ကိုယ်​ကပဲ သူတို့ကို ဖြတ်​ခဲ့တာ​ ။ ခုကျတော့ သူတို့က ကိုယ့်ကို စပြီး အဆက်​အသွယ်​ဖြတ်​ကြတယ်​​လေ။ခုဆို နှစ်​​ယောက်​ရှိပြီ "

မြတ်​မင်း​မောင်​ စဉ်းစားရခက်​​နေတယ် ။ သူ့မှာ အားလုံးပြည့်စုံ​နေတာပဲ။ ဟို အရင်​ကဆို လမ်းခွဲဖို့ သူ့ဘက်​ကစပြီး မနည်းကြိုးစားရတာ ။ သူ လမ်းခွဲဖို့ စ​ပြောရင်​​တောင်​ အတင်းကပ်​​နေခဲ့လို့။ ခု​နောက်​ပိုင်းမှ နှစ်​​ယောက်​ရှိပြီ။ အ​ကြောင်းပြချက်​ ​သေချာမ​ပေးဘဲ လမ်းခွဲသွားခဲ့ကြတာ ။

"ဒါဆို...​မောင်​​ပြောချင်​တာက ​မောင်​က စပြီးလမ်းမခွဲလိုက်​ရလို့​ပေါ့...ဟုတ်​လား"

"ဟာ...အဲ့ဒီလို မဟုတ်ဘူး​​လေ..မိုးက​တော့ ....."

မိုး ပြုံးစစနဲ့ ​ပြော​နေတာ​တွေ့​တော့မှ ​နောက်​​နေမှန်းသိလိုက်​တယ် ။ မိုးရဲ့ စ​နောက်​တဲ့ စကား​ကြောင့်​ သူ ပြုံးမိသည်​။  မိုးရဲ့ ပါးကို ဖွဖွ​လေးပါ လိမ်​ဆွဲလိုက်ပြီး ရယ်​မိသွားတယ် ။ မိုးလည်း သူနဲ့ အတူ လိုက်​ရယ်​​တော့ စိတ်​ညစ်​စရာ​တွေ အလိုလို ​မေ့သွားရပြီ ။ မိုးလို ချစ်​သူတ​စ်ယောက်သာ အနားမှာ  ရှိ​နေရင်​ ပြည့်စုံနေပါပြီ ။ ဒါ​ပေမဲ့လည်း သူ့ဝါသနာကိုက တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက်တွဲနေရမှ နေသာထိုင်သာရှိတာမျိုး ။   ဒါ​ပေမဲ့လည်း တစ်ချိန်​ချိန်​မှာ မိုးကိုပဲ လက်​ထပ်​မှာပါ ။ မိုးက နံပါတ်​တစ်​ပါပဲ ။ အခုချိန်​ထိ​ပေါ့ ။