သံသယများရဲ့ နောက်ကွယ် [ Completed ]

part - 11

အခန်း ( ၁၁ )

​လေယာဉ်​ဆိုက်​ကပ်​ပြီးနောက် လူ​တွေဆင်းလာကြတယ် ။ ထိုလူ​တွေထဲမှ ​​အေမီ့ကို မျက်စိကစားရင်း ရှာ​နေမိတယ်။​ ဟော.. တွေ့ပါပြီ ။ အရပ်​ရှည်​ရှည်​ စတိုင်​ကျကျ နဲ့ အေမီက  နိုင်​ငံခြားသူ​တွေလို ​ချော​မောလှပ​နေတယ် ။

"အေမီ "

"မြတ်မင်း "

​အေမီက သူ့ကို ​တွေ့​တော့​ အပြေးလာပြီး ပွေ့ဖက်တယ် ။

"ငါ နင့်ကို သတိရ​နေတာ"

"ငါလဲ တူတူပါပဲ ​​အေမီရာ ။ နင်​က မ​တွေ့တာ ကြာလို့ ပို​တောင်​ ​​ချောလာတယ်​"

"​အေးပါဟာ..အချင်းချင်း ​မြှောက်​​နေပြန်​ပြီ"

"လာ...ငါ့ကို​အိတ်​​ပေး ၊ ကား​ပေါ်တင်​​ပေးမယ်"​

"အင်း"

"နင့် အ​ဒေါ်အိမ်​မှာပဲ ​နေမှာလား..."

မြတ်​မင်း​မောင်​ ကား​မောင်းရင်း ဘေးကို စောင်းငဲ့ကြည့်၍  ​မေးလိုက်တယ် ။

"အင်း....."

"နင်​ ဘယ်​​လောက်ကြာကြာ​နေမှာလဲ "

"ငါ ​ကျောင်းလည်း ပြီးပြီဆို​တော့ ဒီမှာ ​ပျော်​သ​လောက်​​နေမယ်​ ။ ငါ့ အစ်ကိုအတွက်​လည်း အလှူတစ်ခုလုပ်​​ပေးမလို့​လေ"

"အင်း....ဘယ်​မှာလှူမှာလဲ"

"ငါတို့ ငယ်​ငယ်​က တက်​ခဲ့တဲ့ ​မူလတန်း​ကျောင်း​လေ ။ အဲဒါ အသစ်​ပြန်​​ဆောက်​ဖို့ အလှူရှင်​လို​နေတယ်​လို့ ငါ့အ​ဒေါ်​ပြောတယ်​ ။ အဲ့မှာ  ကိုကို့အတွက်​ ရည်​စူးပြီး စာသင်​​ကျောင်းပြန်​​ဆောက်ဖို့ လှူမလားလို့ "

"အင်း....​ကောင်းတာ​ပေါ့။ ဒါနဲ့ နင့်အစ်ကိုက ဘာလို့ ဆုံးသွားရတာလဲ။ နင့်အ​ဒေါ်ကိုလည်း ငါ​သေချာ မ​မေးမိဘူး "

​အေမီ မျက်​နှာ အမူအရာ​ပြောင်းပြီး နာကျတေးရိပ်​​တွေက မျက်​၀န်းမှာ​ပေါ်လာတယ် ။

"ကိုကို လက်​ထပ်​မယ့်နေ့မှာ သူ့ဇနီး​လောင်းနဲ့ အတူ နှစ်​​ယောက်​လုံး   ကားအက်​စီးဒန့်ဖြစ်​ပြီး ပွဲချင်းပြီး ဆုံးသွားခဲ့တာ"