သံသယများရဲ့ နောက်ကွယ် [ Completed ]

part - 13

အခန်း ( ၁၃ )

မိုး ​ကော်​ဖီဆိုင်​က ထွက်​လာပြီးနောက် ပန်းဆိုင်​​လေးကို ပြန်​လာခဲ့တယ် ။

"ဘာဖြစ်​လာတာလဲ ၊ မျက်​နှာလည်း မ​ကောင်းပါလား "

"ငါ ​အေမီနဲ့ ​တွေ့ခဲ့တယ်​ ။ သူက ​မောင့်အချစ်​ဆုံး သူငယ်​ချင်းတဲ့​လေ"

"​အေမီဆိုတာ နင့်အရင်​ ရည်းစားဟောင်းရဲ့ ညီမ မဟုတ်လား..."

"အင်း..."

"သူ နင့်ကို ဘာ​ပြောသေးလဲ"

"သူ့အစ်ကို ဆုံးတာ ငါ့​ကြောင့်လို့ ထင်​​နေတယ်​​လေ"

"ဟင် ၊ ကိုခန့်ထည်​က ကားအက်​စီးဒန့်နဲ့ ဆုံးတာမဟုတ်လား။ နင်​နဲ့ ဘာဆိုင်​လို့လဲ ။ သူက ဘာကိစ္စ အပြစ်တင်နေရတာလဲ "

"အင်း..."

"​အေမီစကား​တွေ​ကြောင့် ​မောင်​ ငါ့ကို အထင်​လွဲသွားမှာလည်း စိုးတယ် "

"မြတ်​မင်း​မောင်​ကို စိတ်​ပူ​နေ​သေးတယ်​ ။ နင်​ သူ့ကို ဒီ​လောက်​ နားလည်​မှု​ပေးထားတာပဲ ။ သူ့ဘက်​ကလည်း နားလည်​မှု ရှိရမှာ​ပေါ့"

"အင်း....နားလည်​​ပေးဖို့ ​မျှော်​လင့်ရတာပဲ"

"ကဲပါ စိတ်ညစ်စရာတွေ မေ့ထားလိုက်ပါ။ ဒါနဲ့ ငါ ဒီ​နေ့ ​စော​စောပြန်​ရမယ်​ဟ ။ သွားစရာရှိတယ်​ "

"အင်း ပြန်​​လေ။ ငါလည်း ဒီ​နေ့ ဆိုင်​​စော​စောပိတ်​မလားလို့"

"​ကောင်းတယ်​။ နင်​ အနားယူဦး"

"​အင်း..."

မိုး ဆိုင်​က ​ကောင်​မ​လေးကို​ရော ​စော​စောပြန်​ခိုင်းပြီး ​မောင့်ကို ​စောင့်နေမိတယ် ။ ​မောင်​နဲ့ ​တွေ့ပြီးမှ မိုးလည်း ​စော​စောပြန်​နား​​တော့မယ်​ ။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မြတ်​မင်း​မောင်​က ​အေမီ့ကို လိုက်​ပို့ပြီးနောက် စိတ်​​ပြေတဲ့အထိ ခဏ​နေ​ပေးပြီးမှ မိုးဆီ ထွက်​လာခဲ့တယ် ။

"မိုး..."

"​​ဪ မောင်​...​ရောက်​လာပြီပဲ"

"အင်း...ခုနကိစ္စ ကိုယ်​​တောင်းပန်​ပါတယ်​ ။  ​​အေမီက နည်းနည်းတယူသန်​တယ်​ "