Forever Yours

Kabanata 1

I was busy playing with my new doll when suddenly someone open the door of my room.Tiningnan ko kung sino yon.

" Hi Hera!" masayang bati nya sa akin.

" Hi,Ivan." malungkot kong sabi sa kanya.

Lumapit sya at umupo sa kama ko.Nakasimangot ako at ayaw ko sya kausapin.

" Uy,bakit nakasimangot ka dyan?" Tanong nya sa akin.

" Kasi ayaw mo ng makipaglaro sa akin!" maktol ko sa kanya.

" Hera,13 years old na ako.It means im a teenager now.Nakakahiya na kung maglalaro pa ako." nagkamot sya ng ulo habang sinasabi yon sakin.

" E,bakit ako 10 years old na pero naglalaro parin ako.Matanda ka lang ng 3 years sakin!You told me your my bestfriend,bakit ngayon ayaw mo na makipag play sakin?!" Galit kong sigaw sa kanya.

" Bestfriend nga tayo,pero Hera hindi naman forever e naglalaro tayo.Hwag ka ng magtampo.Punta tayo sa bahay,nagluto si mommy ng paborito mong carbonara." aya nya sa akin.

"Talaga?!halika na baka ubusin pa nila yon!" Hinila ko na sya palabas ng kwarto ko.

Ivan's mommy and my mommy are bestfriends,kaya kahit ahead ng 3 years sa akin si Ivan naging magbestfriend na rin kami lalo na't pareho kaming solong anak.Sa iisang executive Village din kami nakatira.Tatlong bahay ang nakapagitan sa mga bahay namin.He become my kuya,my bestfriend,my playmate and so on.Lumaki kami ng magkasama.High School ako ng makilala ko naman si Loraine, naging kaklase ko sya at bagong lipat din sila sa village namin. Magmula non 3 na kaming magkakaibigan.Pero hindi ko inakala na malalayo sa amin si Ivan.Halos magwala ako sa iyak ng magpaalam sya sa akin na sa amerika na sila maninirahan.14 years old ako non at 2nd year high school.

" Sabi mo walang iwanan,pero bakit aalis ka?bakit mo ako iiwan?" umiiyak ako habang nagsasalita.

Nilapitan nya ako at niyakap.Iyak lang ako ng iyak.

" Hera,kelangan kong mag aral sa amerika.Doon na rin kasi mag wowork si Daddy e.Alam mo naman na pangarap kong maging doctor diba?" sabi nya sa akin habang pinupunasan ang luha ko.

" Pero mamimiss kasi kita!Ang layo ng amerika!"

" Susulatan kita,tatawagan araw-araw."

" pangako?"

" Pangako." itinaas nya ang kanang kamay bilang sign ng pangako nya.

Yumakap ako ng mahigpit sa kanya,ganon din sya sa akin.Ang sakit sa akin na umalis sya dahil lumaki akong lagi syang nasa tabi ko.Pero inisip ko na kailangan ko syang pakawalan para matupad din nya lahat ng pangarap nya.

9 YEARS AFTER...

Kilala ako bilang beauty and brain.Grumaduate ako noong high school na ako ang Valedictorian.Magna cumlaude naman ako nong grumaduate ako sa collage sa kursong BSBA.Madalang narin kami mag usap sa telepono ni Ivan.Almost 3 years na kaming walang communication sa isat isa.Hawak ko ang isang kumpanya namin at ako ang inaasahan ni daddy dito.And about my lovelife,may boyfriend ako at yon si Bradley na isang Architect.

Nasa opisina ako at naghahanda na para umuwi.Humiwalay na ako ng tirahan sa parents ko.Im living in my own condo with my yaya mila.Tumunog ang cellphone ko.Si Loraine ang tumatawag.

" Hello." bungad ko kay Loraine sa kabilang linya.

" Hera,gimik tayo tonight.don tayo sa favorite nating bar." sabi nya.

" Sure,pero please wag kang magpakalasing dahil ako ang nahihirapan kapag nalalasing ka!" sabi ko sa kanya.

" Asus!opo.i will not get drunk tonight." masigla nyang sabi.