Shpirt I Lire

Pjesa 2

'E di sa vjec jam une?' shprehu pyetjen te cilen kishte minuta qe e mbante perbrenda.

'Thashe c'po te gerryente kaq shume' shtoi fitimtar duke hedhur nje veshtrim te vogel nga Feli, por i ktheu serish vemendje timonit. Dukej qe nuk i pelqente qetesia, donte biseda, zhurme. 'Po e di, je tetembedhjete apo jo?'

'Dreq' shfryu ne menyre qesharake.'Te te ngacmoja sikur isha me e madhe' 

'Me ngacmo dhe tani po deshe, po s'eshte se do beje pune' buzeqeshi perseri pasi degjoi fjalet e pafajshme te vajzes. Buzeqeshjen e kishte te lezetshme, kete nuk ia mohonte dot. Nese fytyren nuk ia vleresoi ne maksimum, buzeqeshja e tij e meritonte. 'Pa he per ca ke qejf ta vazhdosh shkollen e larte?' iu fut seriozitetit lehte, edhe pse atij asnjehere nuk i shkonte. Donte te pershtatej me vajzen e cila dukej sikur nuk i kishte pike te dobet buzeqeshjet.

'Informatike,' u hodh direkt e emocionuar. U pendua per veprimin e bere, por te pakten buza e tij e qeshur i uli turpin e fshehur. Vertete nuk te vendoste ne siklet. Kur permendi informatiken Kristit sikur i ndriten syte, se buzet t'ia shihte njehere serioze nuk ndodhte.

'Te paskam vitin tjeter aty pse nuk thua' 

'Je per informatike ti?' me ne fund gjeti dike te pyeste ne ishte aq veshtire sa thoshin. 'Si te duket?'

'Vec mua mos me pyet per mesime' leshoi nje qeshje te vogel kur pak a shume uli veten. 'Une jam me shume varavingo, universitetin e frekuentoj se kam shoqerine' 

'Aha gjeta kishe ku te falem,' shikimi i tij dukej i zhgenjyer, ndoshta ngaqe priste ta pyeste per shoqerine dhe momentet qe kalonte ne universitet, por te thoshte te drejten, Felit nuk i interesonte shume. C'ka donte te dinte ishte nese e ardhmja e saj do ishte e sigurt ne ate fakultet, jo si djaloshi ia kalonte me jeten e tij. 'Gjithsesi me pelqen si tip, ti' theksoi ne fund.

Makinen e ndaloi, prane nje lokali, mbase donte qe te clodheshin paksa. Nuk harroi t'i kthente nje veshtrim mirenjohes pas asaj cfare tha, te cilin e shoqeroi dhe me nje pyetje me pas.

'Cne?' nga mimikat e saj nuk i linin pershtypje qe mund te thoshte fjale te mira per te, por ate cka Feli e shihte te mire, e shprehte, pavarsisht se fytyra e saj nuk shfaqte ndonje emocion per ta shoqeruar.

'Nuk je si te tjeret' e kapi ne habi mesa duket, por nuk duhet te entuziasmohej aq shume. Nuk e kishte ne kuptimin qe mendonte ai. 'Nejse, flasim me vone, do zbresim?'

Kurioziteti atij nuk i ishte shuar, dukej, por prape se prape zbriten dhe prane vetes e kishte derisa hyne brenda ne nje lokal dhe porositen dicka per te pire. Feli qendroi ne qetesi, vazhdoi te thithte bravon e saj me pipez duke luajtur si nje femije, atij i vinte te qeshte por mesa duket mendonte se sot e kishte tepruar duke shfaqur buzeqeshjen aq shume. Felit nuk i prishte pune, i vinte mire qe ne Tirane gjendeshin akoma njerez pozitiv, ne mes te tere atyre qe i kishte pushtuar merzia dhe bezdisja.

'Qesh, nuk ka problem' kesaj rradhe i ofroi ajo nje buzeqeshje, iu ndrit fytyra, e vereu. Ishte pune e madhe te shihje ate te buzeqeshte, pas gati gjysme ore Kristi arriti t'ia shihte.

'Pse te dukesha ndryshe dhe njehere?' iu rikthye serish temes se meparshme teksa gelltiti nje sipe makiato.

'Pozitiviteti dhe qe nuk sillesh eger. Me pelqen qe sillesh sjellshem dhe nuk harron te besh dhe shaka here pas here, por dukesh qe dhe i ke qejf lajkat dhe shume qejfin. Qejfin apapa. Sic the vete, shpirt i lire. Me pelqen' fitoi nje qeshje vertete te gjate prej tij dhe po vriste mendjen se ku e kishte gjetur shakane ne ate cka foli.

'O c'me kujtove nje shokun tim me kete punen e egersise, kujtoja se nuk kishte me vajza qe pelqenin djemte pozitiv. Fundja vetem Xhulios i vinin nga mbrapa per ate pune, se tregohej i ashper' 

'Ti shkosh nga mbrapa dikujt qe te trajton ne menyren sic po thua ti per shokun tend, eshte dicka e poshter. Jo vetem nga personi, po dhe nga  vajza qe lejon te bjere ne ate nivel. Shpresoj te kete ngelur beqar'

'Eshte i martuar tani, ka nje vajze me shoqen time te ngushte, Iven' i mbylli gojen, nuk duhet te fliste aq shume dhe pa takt. Domosdo kishte ofenduar dhe vajzen qe ishte martuar me te, por fjalet qe tha nuk eshte se do i merrte mbrapsht, te verteta ishin. Papritur ndjeu serish prekjen e tij te kapte doren e saj te djathte dhe t'i dhuronte nje puthje te vogel. Ishte zoteri, kuptohej nga veprimet. 'Se mos merzitesh qe fole pa ditur gje, me mire se ta dije e te mos flisje'

'Boll me puthe doren aman, kam siklet' faqet e skuqura i ndjente dhe do i jepte nje medalje qe arriti ta conte biseden mes tyre deri ne skuqjet e faqeve te saj.

'Haha, vetem ti me ke thene keshtu. Te ishe me e madhe do te te kisha kapur menjehere, nuk do me rrihej' 

'Se mos do te te pranoja une ty' pas fjalise se saj, Kristi i dhuroi nje mimike dyshimi dhe ngriti njeren vetullat si ne mosbesim.

'Po si do me rezistoje mu ti iher' 

'Dole ne origjine' ia nxorri ne pah theksin dhe perdorimin e fjaleve. Kristi vazhdoi te pinte makiaton e tij qete duke hedhur ndonje veshtrim nga Feli tek e tuk.

Po, Kristi eshte Kristi-shoku i ngushte i Ives te I Prangosur Nga Ti. A sjam e zgjut mrsh