gestalkt

Hoofdstuk 12

Mila

Spijt is een zo een heftige film. Hoe kunnen mensen zo met een ander omgaan. Ik kan me niet inbeelden dat iemand een ander van binnen probeert te breken, en daar vrolijk van wordt. Ik hoor een vaag geluid van sleutels. Misschien beeld ik me weer dingen in. Als ik alleen thuis ben denk ik altijd dingen te horen die er gewoon niet zijn. Ik zet het geluid van de tv overdreven luid zodat ik ''niets'' kan horen. Ik ben zo moe dat ik op dit moment geen enkele activiteit zou kunnen uitvoeren. Ik schrik op als ik om mijn hals wordt gegrepen. Ik weet niet wat ik moet doen zo overdonderd ben ik. Ik probeer mezelf te bevrijden. Ik probeer zo hard te schreeuwen als ik kan. Ik probeer van alles maar het wil niet baten. Ik wordt bij mijn keel gegrepen, en krijg nauwelijks adem. Ik ben een zwakke prooi. Mijn mond wordt afgeplakt. Zo hard als ik nu huil heb ik nog nooit gehuild. mijn armen zitten vast mijn benen ook ik kan niks ik kan geen kant op. Wat wilt 'het' van me. Ik kan het geen hij noemen dit is onmenselijk. Het gaat naar de keuken en pakt een theedoek. Ik weet wat dit betekent. Als het lange slanke figuur op me afkomt probeer ik oogcontact op te zoeken. Mijn ogen zijn zo waterig dat ik niet veel kan zien. Ze worden bedekt met een lap stof en ik wordt opgetild. Ik probeer me nog heen en weer te bewegen, maar het heeft geen zin. Ik word in een auto gegooid. De deur gaat dicht en de auto wordt vergrendeld. Het is opeens akelig stil. Ik ben achtergelaten ik zal sterven van de honger. Ik ga dood! Help iemand help me alsjeblieft. Op tv zie ik altijd heldenacties. Op dit moment moet dat bij mij gebeuren. Ik probeer mezelf overeind te krijgen. Nooit gedacht dat tape zo heftig kon zijn. Waarom moet ik op deze manier dood gaan. Tien minuten geleden lag ik nog rustig op de bank een film te kijken. Dit moet een droom zijn, maar zo realistisch heb ik een droom nog nooit meegemaakt. Ondanks dat ik in de auto zit hoor ik trapgeluid iemand komt met een snelle vaart naar beneden. De auto wordt ontgrendelt en er stapt iemand in. Ik hoor de motor starten en onze garage gaat open. Is dit een zieke grap? Alleen mijn ouders hebben de garagesleutel en niemand anders. Ik voel dat de auto achteruit gaat, en even later vooruit. Ik word ontvoerd. Waarom ik? Mijn ouders hebben wel aardig wat op hun bankrekenig staan, maar niet zoveel dat dieven een reden zouden moeten hebben om mij te ontvoeren. Ik ben een normaal meisje nooit extreme ruzie gehad. De laatste tijd gebeurde er al rare dingen een haataccount, verkrachting. Iemand zit hier achter wat moet diegene van me. Ik heb zin om te vloeken met alle scheldwoorden die ik ken. Ik wil vragen waarom het me zo haat.

'Ik hou van je.' Het wordt me teveel hoe kan het van me houden. Het is gestoord, ziek, psychisch niet in orde. Ik huil en kan niet meer stoppen. Ik zie een jongen met blond haar. Hij lacht naar me en geeft me een drankje. Ik grijns naar hem en neem een slok. Ik zeg dat het een rare smaak heeft. Hij zegt dat het een speciaal drankje is. Ik giechel en drink het op. Ik hoor Simone voor me ze trekt aan me ze schudt me heen en weer.Wat is er gebeurd zegt ze paniekerig. Ik lig in het ziekenhuis, ben op het politiebureau.

'We zijn er schatje.' Ik kom weer terug in de echte wereld. Ik huil zonder tranen mijn tranen zijn op. Ik denk na over wat ik net allemaal heb gezien. Zal het begin echt gebeurd zijn? Begin ik me dingen weer te herinneren? Ik hoor autodeuren open en dicht gaan. Ik wordt opgetild, en denk dat ik ergens naar binnen wordt gebracht. Ik voel dat ik naar beneden wordt gebracht. Zou het een kelder zijn? Bizar dat ik helder kan nadenken. Ik heb altijd veel tijd nodig om iets te beseffen.

'Mila ik haal nu de tape van je mond als je gilt of schreeuwt wordt ik boos.' Het geeft me een kus op mijn voorhoofd. Ik kan beter niet gillen ik weet niet waartoe het in staat is. De stukken tape worden een voor een van mijn mond afgerukt.

'Wil je iets zeggen Mila?' Het valt me op dat de stem niet heel laag en vriendelijk is. Ik zou het minder eng hebben gevonden als het een gemene harde stem was.

'W..waar b...b..ben ik?'

'Je bent veilig bij mij we horen bij elkaar. Ik hou zielsveel van je. Jij ook van mij toch? Ik geef geen antwoord.

'Toch?' vraagt het dringerig. Ik blijf zwijgen. 'Zeg nu dat je van me houd!' Zegt het hard. 'I..k..k hou van je.'

'Goedzo schatje.' Hij komt akelig dichtbij en ik voel zijn ademhaling op mijn gezicht. Ik voel zijn lippen op de mijne. Hij likt mijn lippen met zijn tong. Ik schud mijn hoofd alle kanten op. 'Kom op schat maak me niet boos. Je hebt toch ook zin in vanavond?'

Weer zo'n intimiderende vraag. Ik hoop niet dat er vanavond gebeurt wat ik denk dat er gaat gebeuren. Oh God hoe kom ik hier uit.

Stalker

Ik lig op bed met Mila ik heb de blinddoek afgedaan. Ze kan me toch niet zien met mijn bivakmuts op. Ik heb haar handen vastgeboeid en ze zit vast aan het bed. De hele avond heeft ze bijna geen woord gezegt. Het enige wat ze zei is dat ze honger had, en dat ze ongesteld was. Ze wou daarom naar de wc. Ze smeekte me of ze het zelf mocht doen. Ik ben met haar meegelopen naar de wc, en weer terug. Ik weet dat ze nu het liefst wegloopt, maar later hangt ze aan mijn lippen. Ze is zo schattig als ze boos is. Straks ga ik afmaken waar ik een week geleden aan was begonnen. Eerst geef ik haar een pilletje. Ze is zo emotieloos geworden laat me die maar versterken. Ik wil dat ze me hier krijsend om vrijlating vraagt. Ik begin opgewonden te worden als ik aan haar naakte lichaam denk. Ik streel haar arm, en ik voel en zie dat ze kippenvel krijgt. 'Ik hou zoveel van je!' Ik buig me over haar heen. Ze drukt haar hoofd in het matras zodat ik er niet bij kan. Ik ga op haar zitten en geef haar een massage. Ze geniet er kennelijk niet van. 'Je hebt gelijk het moet harder.' 'Nee alsjebieft niet doen.'

'Ik ben jouw man ik bepaal wat ik met je doe en wanneer ik dat wil.' Ik geniet van deze macht het is nog beter dan ik me had voorgesteld, en dit is pas het begin. 'Heb je honger?' Ze geeft geen antwoord. 'Ik heb een speciaal stukje vlees voor je, lief.' Ze huilt. 'Wacht ik haal wat water voor je.'

Mila

Hij is gestoord ik heb nog nooit zo iemand meegemaakt. Me nog nooit kunnen inbeelden dat iemand zo zou kunnen zijn. Ik heb er nooit over nagedacht. Ik weet zeker dat dit hem is hij heeft me verkracht. Hij liefst knal ik hem door zijn kop, genadeloos. Ik haat hem, ik haat hem, ik haat hem, ik haat dit, ik haat het. Fuck my life. Ik begin hard te huilen

'Wacht ik haal wat water voor je.' Ja, goedzo val gelijk dood. Niet veel later komt hij aanlopen met een glas water. Al hoewel het er troebel uit ziet snak ik ernaar. Ik weet zeker dat hij er iets in heeft gezet. Ik hoop pillen waar ik dood van ga de dood is beter dan dit. Mijn familie heeft waarschijnlijk niet eens door dat ik ontvoerd ben ze denken vast dat ik bij een vriendin logeer. Ik had bij oma langs moeten gaan misschien zie ik haar nu nooit meer.

'Hier schatje.' Waarom gebruikt hij van die slijmerige kleffe namen. Ik vind die namen niet geschikt voor deze situatie. Is hij zo gestoord dat hij niet door heeft dat dit ziek is? Of doet hij dit expres om mij gek te krijgen? Het gekke is dat ik geen idee heb wie hij is, maar zijn figuur komt me bekend voor. De manier waarop hij loopt. Onzeker. Ik heb het eerder gezien dat zeker.

Hij houd het glas voor mijn mond en ik drink gulzig. Ik hoor een telefoon mijn ogen worden groot. Er is leven! De politie heeft me gevonden ze staan vast voor de deur ze bellen om door te geven dat hij me moet afleveren. Vloekend staat hij op en verdwijnt naar boven.

Stalker

Ik hoor de huistelefoon afgaan mijn oom is natuurlijk aangekomen hij belt me om te kijken of alles goed gaat. Echt een slecht moment.

'Shit heb ik verdomme weer.' Zeg ik alsof er niemand bij is. Ik laat Mila achter zonder maar een woord te zeggen. Als ik boven ben ren ik naar de telefoon. Als Mila begint te gillen en om hulp roept heb ik een probleem dit moet ik snel afhandelen.

'Hallo?'

'Hallo neefje.'

'Ben je veilig aangekomen?'

'Ja, maar daar bel ik niet voor ik heb niet zo leuk nieuws voor je.'

'Wat is er?' Wat kan er nou weer aan de hand zijn als hij in Amerika is echt een stresskip.

'Ik kom wegens omstandigheden over een maand alweer thuis.'

WAT! NEEE wat moet ik nu shit fuck hoe ga ik dit oplossen.

'Meen je dat?' Ik probeer zo kalm mogelijk te blijven maar ik borrel van binnen.

'Ja, ik vind het ook echt vervelend voor jou en mij. Ik moet hangen ik bel je snel weer!' Ik kan niet eens iets terug zeggen als ik de pieptoon hoor. Verdomme ik heb niet veel tijd Mila moet binnen vier weken dood.