Hoofdstuk 18

1.5K 66 5
                                    

Recherche

'Hier heb ik de namen voor u, de telefoonnummers en de adressen.' De vrouw overhandigt mij een dunne map. 'Dankuwel.' 'Graag gedaan veel succes!' We lopen uit de mediatheek. Ik bekijk de map, en zie dat er maar vijf leerlingen op staan. 'Zullen we de eerste twee namen op de lijst bezoeken voor een thuisgesprek vanavond?' 'Ja, dat lijkt me een goed idee.' 'Dat zijn dus Tim Kroon en Eva Bradley.' 'Oké, op het bureau doe ik nog wat research.' Als één van deze leerlingen al een tijdje niet thuis is zou die leerling heel verdacht zijn. Gaat het hier wel om een leerling als dader? Of is er samenwerking met een leerling?

Mila

Ik verveel me hier zo erg. Gunt hij me geen leuke tijd voordat ik dood ga? Het is ochtend. Gelukkig zie ik een klein beetje daglicht. Ik zou helemaal gek worden als ik voor een lange tijd niets van de buitenwereld kon zien. Ik heb geen idee hoe laat het is, en welke dag het is. Ik kijk om me heen. De voorwerpen die ik zie zijn of niet boeiend of ik kan er niet bij. Naast me ligt een afstandbediening. Helemaal vergeten! Hij is weg, dus ik kan nieuws kijken. Zou mijn vermissing op het nieuws zijn? Wat weten ze al? Ik zet de tv aan met de afstandbediening en zapp naar nederland 1. Zoals ik had verwacht is er ochtendnieuws. Ik zet het volume luider, en luister aandachtig. Voor het eerst in lange tijd krijg ik mee wat er om me heen gebeurt. Een kleine vreugde laait in me op. De nieuwslezeres heeft het over een oorlog in het midden-oosten, een vliegtuig dat gecrasht is en dan zie ik een schoolfoto van mij op het scherm. Ik weet nog dat ik me die dag niet lekker voelde, daarom is mijn lach op die foto nogal nep. 'Een leerlinge van het Fruere vitam lyceum is vorige week donderdag verdwenen en tot op de dag van vandaag nog niet opgespoord. Er wordt gedacht dat het meisje ontvoerd is, maar daar is nog geen bewijsmateriaal voor. Vlak voor de verdwijning is het meisje tijdens het uitgaan seksueel misbruikt. De dader is nog onbekend.' De vrouw stopt met praten over mij, en het weer volgt. Hoe zullen ze me ooit vinden ze weten niet eens of ik ontvoerd ben. Als ik vrij wil komen zou ik het toch echt zelf moeten doen. Wat heb ik eigenlijk te vrezen? Ik ga toch dood.

Stalker

Ik ben weer bij de psycholoog. Ik hoef niet met iemand over mijn problemen te praten die er ondertussen veel mee verdient. Ik ben geen wanhopige huisvrouw die per se moet kwekken tegen iemand die zelden iets zegt, en alleen maar zit te knikken. Ik ben geen emotioneel type. Ze stelt me een paar vragen ik verzin wat voor emoties ik voel, en na een uur mag ik gaan. Weer naar "huis". Mila zal zich vast vervelen zonder mijn aanwezigheid. Ik fiets zo snel als ik kan naar huis, en snel me naar de kelder. 'Goedemorgen lieverd.' Mila kijkt me boos aan. Wat is er nu weer gebeurt. 'Wat is er?' 'Niks.' 'Oké dan wil ik ook geen rare gezichtsuitdrukkingen zien.' 'Heb je honger lief?' 'Nee.' Ik weet dat ze honger heeft. 'Ik ga wat voor ons klaarmaken.' Het is beter als de laatste weken voor haar dood leuke weken zijn.

Recherche

We gaan eerst langs bij Eva Bradley. Ze woont in Amsterdam-West. Ik en mijn collega stappen in de auto. Na ongeveer tien minuten zijn we er al. Ze woont op nummer 42c in een nieuwbouw flat. Ik bel aan, en hoor een vrouwelijke stem. 'Hallo?' 'Goedeavond, de politie van Amsterdam.We verzoeken u om de deur open te maken.' De deur wordt gelijk open gemaakt, en we nemen de lift naar de derde etage. Daar gaan we de deuren af, en komen uiteindelijk bij nummer 42. We bellen nogmaals aan, en een vrouw maakt de deur open. Ze heeft een verbaasde blik op haar gezicht als ze de deur openmaakt. 'Hallo, bent u mevrouw Bradley?' 'Ja, dat ben ik. Komen jullie wegens de verdwijning van Mila?' 'Ja, mag ik vragen hoe u dat weet.' 'Mijn dochter is haar beste vriendin.' 'Is ze hier aanwezig?' 'Jazeker.' 'Kom maar binnen.' We gaan naar binnen en komen terecht in een rommelige woonkamer. We zitten op de bank als een meisje van ongeveer 16 in de woonkamer komt. Ze groet ons, en gaat op een stoel tegenover de bank zitten. We leggen haar de situatie uit. Ze is zenuwachtig ik zie het aan haar lichaamstaal. 'Ik zou zoiets nooit doen ik ben haar beste vriendin. Weten jullie al meer over de ontvoering?' 'Nee, jammer genoeg niet.' Iets klopt niet aan dit meisje ze mag dan wel Mila's beste vriendin zijn, maar ze verbergt iets.

gestalktWhere stories live. Discover now