gestalkt

Hoofdstuk 20

Mila

Ik zie dat het ochtend is. Voorheen hoefte ik geen blik naar buiten te werpen om te kunnen weten of het ochtend was. Ik werd wakker door mijn wekker, en wist gelijk hoe laat het was. Half zeven precies. Nooit gedacht dat ik mijn wekker ooit zou missen. Ik mis mijn wekker niet, maar ik mis de mogelijkheid om mijn wekker te kunnen horen. Mijn wekker is geen fijne ervaring geweest, maar het was vertrouwd. Het hoorde bij mijn routine. Het valt me op dat ik steeds meer en meer aankom, terwijl ik juist minder eet dan gewoonlijk. Ik ben een apart geval. Aan de ene kant ben ik anti-ongezond, en eet ik het liefst salades en drink ik de hele dag water. Aan de andere kant kan ik de hele dag snoepen, daardoor kan ik wel altijd een balans vinden in mijn gewicht. 'Goodmorning sunshine!' Ik schrik van dit voor mij plotselinge geluid. Ik zat te staren naar een vlek op de muur. Die vlek heeft al een tijdje mijn aandacht. Het voelt alsof ik even rustig kan nadenken als ik er naar kijk. De vlek heeft wat weg van een druppel. Hij is naast me komen zitten. Eigenlijk ben ik het zat om hem steeds als 'hij' te moeten benamen. Het is niet eerlijk dat hij mijn naam wel weet, en ik de zijne niet. 'Hoe heet je eigenlijk?' Vraag ik voorzichtig. 'Noem me maar Dux.' Hij heet geen dux ik weet het zeker. Heeft Dux misschien een betekenis. 'Dux?' 'Ja, vind je mijn naam ook al niet goed?' 'Het is je echte naam niet.' 'Ik heb mezelf die naam gegeven. Dux betekent leider.' 'Je vind jezelf dus een leider?' 'Ik ben een leider.' Weet hij wel wat leiden betekent. Waarom praat ik met hem alsof er niets aan de hand is? Ik kan mezelf niet uitstaan. Je moet hem negeren Mila. Hij is het niet waard. Hij is eenzaam zonder mij, en blijft eenzaam ondanks mijn aanwezigheid. Waarom leid ik eronder dat hij het vroeger zo slecht had? Ben ik de moeder die haar zoon in de steek liet? Ben ik de vader die zijn zoon verliet. Nee! Ik heb niks met hem te maken dat weet ik zeker. Ik moet het weer proberen. Ik moet vrijkomen ik verdien het nog niet om te sterven. Niet op deze manier.

Recherche

Het is half 8 in de ochtend, en ik zit achter mijn bureau. Om half negen heb ik een gesprek met Eva. Ik hoop dat zij meer weet. Deze zaak is de meest belastende die ik ooit heb gehad. Als we de dader pakken kan hij een zware straf verwachten. Ik heb medelijden met Mila. Een lief, onschuldig meisje die dit moet meemaken wegens een stoornis van een leeftijdsgenoot. Over stoornissen gesproken. Ik ben benieuwd welke leerlingen of ex-leerlingen op Mila's school bij een psycholoog of psychiater lopen. Ik moet weten wat Mila regelmatig doet. Op welke sporten ze heeft gezeten. Ik ben benieuwd of Eva daar meer over kan loslaten. Ik zet een kopje koffie, en schrijf vervolgens een aantal belangrijke punten voor mezelf op. Een collega komt plots binnen, en geeft door dat Eva is gearriveerd. Ik ga naar de verhoorkamer en neem Eva met me mee. 'Goedemorgen Eva.' 'Hoi.' Ze ziet er vermoeid uit. Ze heeft diepe wallen onder haar ogen, kijkt verveeld voor zicht uit en kijkt naar beneden. 'Ik ga je een aantal vragen stellen over Mila het is van groot belang dat je die vragen zo correct mogelijk beantwoord. Oké?' 'Ja.' Ze is net als Mila nogal kortaf.
'Het gesprek wordt opgenomen zodat we altijd de door jou gegeven informatie kunnen ophalen.' Ze knikt.
'Hoe lang zijn jij en Mila al beste vriendinnen?' 'Sinds de basisschool.'
'Als je haar zou moeten omschrijven met één woord welk woord zou dat zijn?' 'Adembenemend.' 'Heeft Mila een ex of exen gehad?' 'Ja.' 'Wie was dit of waren dit en hoe was haar relatie met hun na de breuk?' 'Tobias op de basisschool in groep 8. Ze waren nog vrienden het was een kinderachtige relatie. Of zal ik verkering zeggen. In de derde klas met Kain. Ze negeerden elkaar na de relatie, maar ze hadden geen ruzie. Dat was het.' 'Waarom had Mila nauwelijks vriendjes er waren toch zat jongens die interesse hadden?' 'Ze is niet zo van de relaties.' 'Heeft ze ooit een jongen afgewezen als gevolg van een relatieverzoek?' 'Ja, zo vaak. Ze zorgt er wel altijd voor dat ze hun zo min mogelijk kwetst.' 'Heb je enig idee waarom iemand Mila zou kunnen haten?' 'Jaloezie.' Zou kunnen. 'Heb je enig idee wie dat haataccount heeft aangemaakt?' 'Nee, ik heb geen idee.' 'Ben je zeker van je zaak dat jij het niet beheert?' 'Ja, waar ziet u mij voor aan? Ik ben wel haar beste vriendin.' 'We komen er namelijk achter wie het is, maar op dit moment hebben we nog geen tijd om het te onderzoeken. Als jij het zou zijn geweest, en me had voorgelogen zou je een zware straf krijgen.' Ik hoor haar slikken, en ze verkleurd een beetje. Ze kijkt naar de grond, en begint te wippen op haar stoel. Ze wordt duidelijk zenuwachtig van wat is net zei. 'Wat is er aan de hand?' 'Ik was het.' 'Hoe bedoel je jij was het?' 'Ik heb dat account aangemaakt!' Ze huilt. Ik wist dat er iets niet goed was met dit meisje. 'Waarom heb je dat gedaan?' 'Ik ben jaloers op Mila ze heeft alles wat ze wil. ALLES! Ik woon met mijn moeder in een klein huisje, terwijl zij allemaal heeft wat haar hartje begeerd. Jongens vinden haar geweldig, en ik moest mijn frustratie gewoon uiten. Ze moest iets slechts in haar leven meemaken iets angstaanjagends. Ik wist niet dat iemand anders slechte dingen met haar van plan was. Ik voel me zo slecht!' 'Als ik eerlijk ben moet ik zeggen dat je slecht bent. Als je iets weet over Mila's ontvoering moet je dat nu zeggen!' Ik zeg het op een harde toon om haar een beetje bang te maken. 'Ik weet echt niks.' Ik ben niet dom. Wie denkt ze dat ze voor de gek houd.

Stalker

Ik moet echt zo snel mogelijk een plan maken. Eigenlijk wil ik Mila niet dood maken, maar ik heb mezelf vastgeklemd in een nauwe situatie. Ik moet eruit komen, en de enige uitweg is Mila's dood. Waarom ben ik zo dom geweest. Was Mila bewonderen niet genoeg. Nee, ik wou meer ik wilde haar lichaam, ik wilde haar warmte, haar stem, haar angst, haar prachtige haren ik wilde Mila. Ik had haar nooit. Nu heb ik haar, en moet ik haar offeren. Ik ben blij dat ik het voor elkaar heb. Telkens als ik wakker word en Mila zie liggen kan ik het niet bevatten. Haar huid is vlekkeloos net een pop van porselein, zo zacht als satijn en stralend. Het smeekt om aanraking. De dood zal het verpesten. Haar huid zal niet meer stralen, ze zal vergrijzen en er zouden vlekken komen overal. Haar huid zal smeken om verbruizing tot op het bot zal ze verdwijnen. Ik zal eindelijk bevrijd zijn Mila houd me al die tijd tegen. Zij is de reden dat ik er niet bij hoor. Ze moet voorgoed weg.