gestalkt

Hoofdstuk 13

Mila

'Gaat alles goed schat?'

'Neeeee!' Ik schreeuw en huil hoe durft hij. 'Mag ik je aanraken? Je vind dat toch fijn?' Hij geeft me kusjes in mijn hals en ik voel zijn ademhaling op mijn nek. Ik tril en kan niet meer stoppen. Kippen zouden jaloers zijn als ze mijn huid nu zouden zien. 'Vind je het spannend liefje?' Ik kan niet geloven dat hij me zulke vragen stelt. Zelfs koppels vinden dat soort vragen te klef. Ik moet weten wie het is.

'W..waarom doe je dit?'

'Wij zijn voor elkaar bestemd Mila... ik doe dit omdat ik van je hou.'

'Je kent me niet.'

'Ik ken je maar al te goed nog beter dan je, je kan voorstellen.'

'Ik weet niet wie je bent, dus dat word moeilijk.' Het verbaasd me dat ik hem zo durf uit te dagen.

'Daar kom je wel achter, maar je zal er niet lang van kunnen genieten.' Ik herken zijn stem vaag, maar een vervormde variatie van wat ik in gedachten heb.'Je bent gestoord.' 'Weet ik zeiden mijn ouders ook nadat ik mijn kleine zusje met mijn piemel had laten spelen.' Het is een psychische smeerlap. 'Je bent ziek.' 'Ik ben heel gezond en gelukkig.' 'Mag ik naar de wc?' Eigenlijk hoef ik niet ik had wel bloedverlies vanochtend, maar het is gestopt. Raar. Zonder iets te zeggen bevrijd hij me van mijn handboeien en van het bed. Hij heeft me in een greep waarbij mijn handen achter mijn rug gehouden worden. Ik neem alles in me op wat ik om me heen zie. Ik zit in een groot huis dat er netjes en verzorgd uitziet. De keuken grenst aan de kelder linksaf heb je de woonkamer en dan een lange hal richting de deur. Het gaat me nooit lukken om weg te glippen. Hij let 24/7 op me en het belangrijkste ik zit vast. Als ik hier weg wil moet ik bevrijd worden of hij moet me vrijlaten. Het laatste zal hij alleen doen als ik hem tevreden houd. Het ziet er niet naar uit dat hij me om het leven wilt brengen. In de wc zie ik een aantal schoonmaakmiddelen. Het liefst zou ik nu bleekmiddel in zijn gezicht gooien, maar dan moet ik snel zijn. Ik bewaar het idee misschien zijn er meerdere mogelijkheden. Ik word terug naar de kelder gebracht. 'Wil je tv kijken?' 'Ja.' Ik besluit op al zijn vragen kortaf te blijven. 'We kunnen een film kijken.' 'Oké.' Het maakt me niet uit wat ik kijk als ik maar wat kijk. Ik moet afgeleid worden. Al hoewel ik nu zou walgen van een komedie. Hij staat op pakt zonder te kijken een film uit een dvd-kast en stopt het in de dvd-speler.

Hij komt naast me liggen en ik probeer de afstand tussen ons zo groot mogelijk te maken, maar hij komt steeds dichtbij. De film speelt af en ik zie in grote letters 'piranha' staan. Ik staar naar het beeld, maar krijg niks mee van de film. Ik wil slapen en niet meer wakker worden. Ik zak langzaam weg.

Stalker

Shit, ik ben in slaap gevallen, en het is al ochtend. Ik kijk naast me, en zie dat Mila slaapt. Gelukkig! Ik geef haar een kus op het voorhoofd en ga naar boven. Ze kan wel een ontbijtje gebruiken. Als ik op de klok kijk zie ik dat het al één uur is. Ik pak een pak met voorgebakken croissantjes en doe ze in de oven. Ik neurie 'happy' dit word een mooie dag. Ik pak sinaasappelsap uit de koelkast en schenk twee glazen vol. Ik kook twee eitjes en wacht af. De croissantjes zijn klaar. Ik zet twee borden op een dienblad. Twee croissantjes voor mij en twee voor Mila. De eieren laat ik half koken en zet ik in eierdoppen. Ik pak een pot jam en zet het op het blad. Fluitend loop ik naar beneden. 'Milaaa!' Ik hoor dat ze kreunt ze draait zich om. Ze kijkt me bedroefd aan. 'Ik heb ontbijt voor ons.' 'Hoef ik niet.' 'Verwend wijf je kan toch tenminste enthousiast reageren. Anderen hadden je geen eens eten gegeven.' 'Anderen hadden mij niet ontvoerd.' Ze heeft een punt maar ik geef niet toe aan haar. 'Iedereen wilt een meisje als jij wel voor zichzelf.' Ze keert zich weer om. Nu sta ik hier maar met het dienblad. Ik laat Mila met rust en eet mijn ontbijt op. Als ik het op heb leg ik haar eten naast het bed. 'Ik ga ervandoor Mila je kan niet ontsnappen je zit vastgeketend en de deur is op slot. Ik maak je handboeien los, zodat je kan eten en de afstandbediening van de tv leg ik naast je. Doei schat.' Ik ga naar de psycholoog van mijn pleegouders moet ik daar verplicht één keer per week naar toe. Iedereen verklaart me voor gek. Dat word ik dan ook. Ik ga met mijn ooms fiets. Hij heeft een mooie racefiets. Ik doe de deur op slot en vertrek.

Mila

Ik ben zo blij dat hij tijdelijk weg is. Ik heb honger, maar ik kon niet eten met hem. Hoe kan hij van mij verwachten dat ik gezellig met iemand ontbijt die een bivakmuts op heeft, en me heeft ontvoerd. Ik probeer na te denken wie dit kan zijn. Ik ben een normaal meisje nooit gedoe met jongens. Ik heb eigenlijk maar één serieuze relatie gehad, en dat was in de brugklas. Ik kan me ook niet herinneren dat ik een jongen bruut heb afgewezen. Ik pak het bord met eten. Het is nog een beetje warm. Hmm. Ik hoop dat mijn ouders zich zorgen om me maken, en snel naar de politie gaan. Of misschien al zijn geweest. Alleen komen ze er nooit achter waar ik ben. Als ik zelf al geen enig idee heb wat er aan de hand is hoe kunnen zij het dan wel weten? Wat als ik hier de rest van mijn leven blijf? Ik begin te huilen, en kan niet meer stoppen.

Recherche

'Goedemorgen René.'

'Een hele goedemorgen Lars.' 'Heb jij nog openstaande zaken?' Ik heb een hele ingewikkelde zaak openstaan. 'De zaak van Mila van Koop. Je weet wel die verkrachting ik maak me ernstige zorgen.' 'Hmm... ik denk dat het om lust gaat en niet verder.' Ik wil antwoord geven als ik Kim binnen zie komen. Ze brengt zaken naar voren die wij moeten uitzoeken. 'Hey, ik had net mevrouw van Koop aan de lijn ze gaf aan dat Mila sinds gisterochtend niet thuis is gekomen. Ze heeft al haar bij haar bekende vriendinnen gebeld om na te vragen of ze zich daar bevindt, maar allen zeggen van niet. Ik heb de vrouw aanbevolen na 48 uur terug te bellen. Ik was vergeten dat het om Mila ging.' Ik schrik van het nieuws ' Ik denk dat ze is ontvoerd en dat er een nieuwe zaak spoedig behandeld moet worden.'

'Kan je haar ouders opbellen op om door te geven dat we om twee uur langskomen voor onderzoek?' 'Tuurlijk.' Kim loopt gelijk naar haar eigen kantoor. Ik weet zeker dat het hier om een ernstig misdrijf gaat. Ik zal alles op alles zetten om Mila te bevrijden.